20 απλά βήματα για χάσιμο κιλών

Tα κακά νέα. Ο μέσος ανθρώπους κερδίζει μισό με ένα κιλό το χρόνο.

Τα καλά νέα. Η κατανάλωση 100 θερμίδων λιγότερο κάθε ημέρα είναι αρκετή για να αποτρέψει την αύξηση βάρους.

Αν θέλετε να χάσετε βάρος, θα πρέπει να το μειώσετε κατά 500 θερμίδες την ημέρα. Μπορείτε να τρώτε 250 λιγότερες και στη συνέχεια να κάψετε 250 περπατώντας για 30-45 λεπτά.

Σε μια εβδομάδα θα παραχθεί περίπου μισό κιλό απώλειας βάρους, δήλωσε η Dr. Holly Wyatt, του Center for Human Nutrition, στο Ντένβερ.

Δεν θα δείτε αμέσως σημαντικές αλλαγές, αλλά μικρά τρικ σαν αυτά που ακολουθούν θα σας ανταμείψουν μελλοντικά.

Ελέγξτε τη διατροφή

1. Αρχίστε με σαλάτα και φάτε λιγότερο κατά το υπόλοιπο του γεύματος, αναφέρει έρευνα του Pennsylvania State University.Όταν πάνω στη σαλάτα υπάρχει μοτσαρέλα, χαμηλή σε λιπαρά και αντίστοιχο ιταλικό ντρεσιγκ, αντί για εναλλακτικές λύσεις με υψηλά λιπαρά, οι γυναίκες καταναλώνουν 10% λιγότερες θερμίδες κατά τη διάρκεια της ημέρας.

2. Βάλτε πιρούνι. Αν προτιμάτε το ντρέσιγκ της σαλάτας δίπλα, μπήξτε το πιρούνι σας σε αυτή πριν φάτε τα λαχανικά. Η συγκεκριμένη κίνηση μπορεί να αφαιρέσει εκατοντάδες θερμίδες.

3. Επιλέξτε 2 ορεκτικά. Σύμφωνα με έρευνα του University of North Carolina, το μέσο χάμπουργκερ είναι 23% μεγαλύτερο σήμερα σε σχέση με το 1977. Επιλέξτε πιάτο ζυμαρικών και σαλάτα ή σούπα για ορεκτικό, αντί για χάμπουργκερ.

4. Επισκεφτείτε την αυτόματη μηχανή πωλήσεων. Ο ατομικές συσκευασίες είναι καλύτερες από το να σκάβετε..μέσα στη μεγάλη σακούλα με τα πατατάκια.
Κινηθείτε

5. Περπατήστε και μιλήστε. Όταν χτυπά το κινητό σας περπατήστε στον εργασιακό σας χώρο ή έξω. Αν το κάνετε για 10 λεπτά κάθε εργάσιμη ημέρα, σε μέτριο ρυθμό, θα κάψετε περίπου 1.000 θερμίδες τον μήνα και θα χάσετε 1,5 κιλό το χρόνο.

6. Προσέξτε τις θερμίδες του καφέ. Οι μοντέρνοι καφέδες που στις μέρες μας επιλέγουν πολλοί άνθρωποι μπορεί να περιλαμβάνουν τόσες θερμίδες όσο και ένα ολόκληρο γεύμα.

7. Επιλέξτε ξηρούς καρπούς. ‘Ερευνα του Harvard University έδειξε ότι όσοι έκαναν δίαιτα και κατανάλωναν μια χούφτα φιστίκια ή ανάμεικτους ξηρούς καρπούς καθημερινά είχαν περισσότερες πιθανότητες να χάσουν βάρος σε σχέση με ομάδα που δεν κατανάλωναν ξηρούς καρπούς.

8.Μην κάθεστε απλώς. Ο μέσος άνθρωπος καίει 100 θερμίδες την ώρα όταν κάθεται και 140 την ώρα όρθιος. Σηκωθείτε 2 ώρες την ημέρα όσο δουλεύετε, για να χάσετε ως 2 επιπλέον κιλά το χρόνο.

Προσαρμόστε τις συνήθειες

9. Κοιμηθείτε καλά, χάστε περισσότερα. Ο ανεπαρκής ύπνος φαίνεται να αυξάνει την παραγωγή της κορτιζόλης, που ελέγχει την όρεξη. Υψηλά επίπεδα κορτιζόλης, φαίνεται πως χειροτερεύουν την υπερβολική κατανάλωση και την πείνα. Επιπλέον, ο πολύ λίγος ύπνος μπορεί να οδηγήσει το σώμα σας να μην καίει υδατάνθρακες, που μπορεί να μεταφραστεί σε περισσότερο αποθηκευμένο σωματικό λίπος.

10. Διπλασιάστε την πρωτεΐνη. Η προσέγγιση, υψηλή πρωτεΐνη, χαμηλοί υδατάνθρακες, μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει να μη χάσετε μυς μαζί με λίπος, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό The Journal of Nutrition. Σύμφωνα με τον ερευνητή Donald K. Layman, του University of Illinois, η λευκίνη που βρίσκεται στο μοσχάρι, τα πουλερικά, τα γαλακτοκομικά, το ψάρι και τα αυγά μπορεί να βοηθήσει ενδεχομένως στη διατήρηση του μυϊκού ιστού.

11. Κρατήστε ημερολόγιο άσκησης. Η καταγραφή των επιτευγμάτων σας όσον αφορά τη φόρμα σας είναι υπέροχος τρόπος να παρακολουθήσετε την πρόοδό σας, να δώσετε θετική ενθάρρυνση στον εαυτό σας και να διατηρήσετε εστιασμένο το ενδιαφέρον στους στόχους.

12.Καταναλώστε καθημερινά, γαλακτοκομικά. Ένα κομμάτι τυρί ή ένα φλιτζάνι γάλα ή γιαούρτι μπορεί να αναζωογονήσει το μεταβολισμό σας, ανακάλυψε έρευνα του University of Tennessee. Άνθρωποι που μείωσαν 500 θερμίδες την ημέρα τη διατροφή τους ενώ έτρωγαν γιαούρτι 3 φορές την ημέρα έχασαν 6 κιλά σε 12 εβδομάδες, περισσότερο βάρος και λίπος σε σχέση με ομάδα ελέγχου που μείωσε μόνο τις θερμίδες.

Ενυδατωθείτε

13. Πίνετε νερό. Ο οργανισμός σας συχνά μπερδεύει τη δίψα με την πείνα, επομένως η ενυδάτωση σημαίνει ότι ενδεχομένως δεν θα πεινάτε.

14. Προσέξτε τις λευκές τροφές. Αυτό είναι το χρώμα των περισσότερων υδατανθράκων με πολλές θερμίδες-πατάτες, ψωμί, ρύζι κλπ.

15. Μήλο πριν το δείπνο. Πώς 346 άνθρωποι σε μικρή πόλη της πολιτείας Ουάσιγκτον έχασαν 6 κιλά κάθε 3 μήνες; Με τακτική άσκηση, ισορροπημένη διατροφή και ένα μήλο πριν το δείπνο. Το μήλο έχει 5 γρ. ινών που βοηθούν στο αίσθημα του κορεσμού.

16. Δράστε σαν παιδί. Να επεκτείνετε τον ορισμό της δραστηριότητας ώστε να περιλαμβάνει το παιχνίδι με τα παιδιά.

Πρωινό του πρωταθλητή

17. Φάτε πρωινό. Έρευνα του Harvard, ανακάλυψε ότι άνθρωποι που το κάνουν καθημερινά, μειώνουν τις πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκοι και να εμφανίσουν διαβήτη μέχρι την ηλικία των 35-50 ετών σε σύγκριση με όσους καταναλώνουν πρωινό μόνο μια φορά την εβδομάδα.

18. Να είστε επιλεκτικός στο ψωμί. Επιλέξτε ολικής αλέσεως ως πρώτο υλικό και σιγουρευτείτε ότι κάθε φέτα περιέχει τουλάχιστον 2 γρ. ινών.

19. Φάτε μια χούφτα σοκολατένιες καραμέλες. Μισό πακέτο καραμελών προσθέτει μόνο 100 θερμίδες στον καθημερινό αριθμό και μπορεί να ικανοποιήσει την όρεξη για γλυκό.

20. Bουρτσίστε τα δόντια σας μετά από κάθε γεύμα. Το βούρτσισμα δεν καταπολεμά μόνο την τερηδόνα. Χρησιμεύει και ως σωματικό και ψυχολογικό εργαλείο για να σταματήσετε να τρώτε.

Παραφυάδες σε τριπλοκυψελίδια (video).

Είδη βασιλικών κελιών

Απολύμανση κυψέλης με φλόγιστρο.

Ερωτική επιθυμία: Υπάρχουν διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών;

Γιατί η ερωτική επιθυμία της γυναίκας είναι πιο ευάλωτη και επιρρεπής σε ψυχοκοινωνικούς παράγοντες; Πολλοί θεωρούν ότι σχετίζεται με κοινωνικοπολιτιστικούς παράγοντες και κοινωνικά πρότυπα και στερεότυπα ή διαφορετικές προσδοκίες και ρόλους που έχουν οι γυναίκες σε ένα ανδροκρατούμενο κόσμο. Επιπρόσθετα, η γυναικεία ερωτική επιθυμία συνδέεται πάρα πολύ με το περιβάλλον, το περιεχόμενο και το νόημα της σχέσης που την εκπροσωπεί .Παρακάτω θα δούμε με ποιους τρόπους διαφέρει η ερωτική επιθυμία στους άντρες και στις γυναίκες.

Οι γυναίκες έχουν διαφορετικό και πιο πλάγιο τρόπο να φτάσουν στη σεξουαλική ικανοποίηση

Οι άντρες και οι γυναίκες ακολουθούν διαφορετικά μονοπάτια στην ερωτική επιθυμία. Οι γυναίκες είναι περισσότερο εγκεφαλικές και λειτουργούν περισσότερο με τα «αυτιά» παρά με τα σεξουαλικά αισθητήρια όργανα. Έχουν την ανάγκη να υπάρχει μια πλοκή, ένα σενάριο, που βέβαια θα εμπλέκει και θα ξετυλίγει την αναδίπλωση μιας ρομαντικής ιστορίας που θα συμπεριλαμβάνει οπωσδήποτε συναίσθημα. Η ερωτική επιθυμία της γυναίκας είναι πιο συναφής και συνδεδεμένη με το πλέγμα του συναισθήματος. Οι άντρες, αντίθετα, δεν χρειάζονται τόση φαντασία, αφού το σεξ για αυτούς είναι πιο απλό και ξεκάθαρο ζήτημα.

Αυτό δε σημαίνει ότι οι άντρες δεν αναζητούν την οικειότητα, την αγάπη ή την επικοινωνία και τη σύνδεση με μια γυναίκα περισσότερο ή λιγότερο από τις γυναίκες. Απλά βλέπουν το σεξ από διαφορετική οπτική γωνία. Οι γυναίκες αρχικά θέλουν να επικοινωνήσουν, να συνδεθούν με τον/τη σύντροφο και μετά να προχωρήσουν σεξουαλικά. Για τους άντρες, το ίδιο το σεξ αποτελεί τη σύνδεση και την επικοινωνία. Η σεξουαλική επαφή για τους άντρες είναι το μέσο που χρησιμοποιούν για να εκφράσουν την τρυφερότητά τους, την οικειότητα που νιώθουν και να επικοινωνήσουν την πιο ευάλωτη και ευαίσθητη πλευρά τους. Αποτελεί τη γλώσσα της εγγύτητας.

Οι γυναίκες βιώνουν τη σεξουαλική ηδονή διαφορετικά από τους άντρες

Οι άντρες χρειάζονται 4 λεπτά για να φτάσουν στην εκσπερμάτιση, ενώ οι γυναίκες 10 με 11 λεπτά για να έχουν οργασμό, εάν και εφόσον έχουν. Αυτή είναι άλλη μια διαφορά στην ερωτική επιθυμία ανάμεσα στα φύλα: το πόσο συχνά έχουν οργασμό κατά τη διάρκεια του σεξ. Στους άντρες, το 75% αναφέρει ότι έχουν οργασμό κατά τη σεξουαλική επαφή, ενώ μόνο το 26%των γυναικών αναφέρει το ίδιο. Από την άλλη, όταν οι άντρες ερωτήθηκαν για το ποσοστό των οργασμών των γυναικών συντρόφων τους απάντησαν με μεγαλύτερο ποσοστό από ότι πραγματικά συνέβαινε, ενώ οι γυναίκες ήταν πιο ακριβείς στις προβλέψεις τους για τους οργασμούς των συντρόφων τους.

Από την άλλη, οι γυναίκες έχουν βιολογικά τη δυνατότητα να βιώνουν περισσότερο από έναν οργασμό κατά τη διάρκεια της ίδιας σεξουαλικής πράξης, πράγμα που είναι αδύνατο για τους άντρες.

Οι άντρες σκέφτονται πιο πολύ το σεξ

Η πλειοψηφία των αντρών κάτω από 60 σκέφτονται το σεξ τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Μόνο το ένα τέταρτο των γυναικών, από την άλλη, το σκέφτονται συχνά. Βέβαια, όσο μεγαλώνουν ηλικιακά το φαντασιώνονται λιγότερο, αλλά πάλι οι άντρες κατέχουν το προνόμιο να το σκέφτονται και να το φαντασιώνονται σε διπλάσιο ποσοστό από ό,τι οι γυναίκες. Σε έρευνα του Παν/μιου της Φλόριντας βρέθηκε ότι οι άντρες αναφέρουν πιο αυθόρμητη σεξουαλική επιθυμία και έχουν πιο συχνές και ποικιλόμορφες φαντασιώσεις.

Οι άντρες ψάχνουν το σεξ με μεγαλύτερο ενθουσιασμό

"Οι άντρες θέλουν σεξ πιο συχνά από τις γυναίκες στην αρχή της σχέσης, στη μέση και πολλά χρόνια μετά, σύμφωνα με αρκετές έρευνες στο θέμα αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους άντρες, σε όλα τα στάδια της σχέσης τους. Οι άντρες αναζητούν και περισσότερες/ ους συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής τους και ενδιαφέρονται πιο πολύ για περιστασιακό σεξ. Σε αυτό βέβαια παίζει ρόλο το κοινωνικό στίγμα και ο τρόπος ανατροφής των γυναικών όπου η ελευθεριότητα στο σεξ είναι απαγορευτική και τις στιγματίζει ως ‘’εύκολες’’ ή ως ‘’σεξουαλικά απελευθερωμένες’’.

Παρόλα αυτά, η σεξουαλική επιθυμία των αντρών φαίνεται να είναι πιο έντονη και από τη συχνότητα που αυνανίζονται. Τα δυο τρίτα των αντρών αυνανίζονται, παρόλο που νιώθουν ενοχές για αυτό. Αντίθετα, το 40% των γυναικών αυνανίζονται, ενώ η συχνότητα είναι πολύ μικρότερη από αυτή των αντρών.

Η σεξουαλική επιθυμία των γυναικών επηρεάζεται σημαντικά από κοινωνικοπολιτιστικούς παράγοντες.

• Η επιθυμία και η στάση των γυναικών απέναντι στο σεξ ενδέχεται να επιδέχεται περισσότερες αλλαγές στην πορεία της ζωής τους από ό,τι στους άντρες, αφού οι πεποιθήσεις που έχουν είναι πιο περιοριστικές και συνδέονται πολύ με την ενοχή.
• Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες σε θρησκευτικές πεποιθήσεις και περιορισμούς από ό,τι οι άντρες
• Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς και ευάλωτες στο τι πιστεύουν οι συνομήλικες και οι φίλες τους για το σεξ από ό,τι οι άντρες.
• Γυναίκες με ανώτερο μορφωτικό επίπεδο δείχνουν να είναι πιο ανοικτές στο να πειραματιστούν σε διάφορες σεξουαλικές πρακτικές, ενώ για τους άντρες το μορφωτικό επίπεδο δεν συνδέεται με τη σεξουαλικότητα τους.

Εφόσον μια γυναίκα και ένας άντρας βλέπουν ότι η ερωτική επιθυμία συναντά διάφορα προβλήματα και μπλοκαρίσματα που συνδέονται με αυτά που έχουν προαναφερθεί, καλό είναι να διερευνήσουν τους λόγους και τις πεποιθήσεις- στερεότυπα που τους έχουν επηρεάσει ή και εγκλωβίσει και να ζητήσουν τη βοήθεια του ειδικού.                                                                Γράφει: Πετράκη Άννα

Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια ειδικευμενη σε θέματα σεξουαλικής Υγείας

Μάσκα προσώπου με μέλι και ασπιρίνη

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία στο σπίτι που θα λύσει ένα μεγάλο πρόβλημα ... Αυτή η μάσκα μετατρέπει το προβληματικό δέρμα σε υγιές, όμορφο και λαμπερό.

Πριν δοκιμάσετε αυτή τη μάσκα στο πρόσωπο , να τη δοκιμάσετε στο εσωτερικό του άνω βραχίονα. Αν κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν υπάρξει καμία παρενέργεια, μπορείτε ελεύθερα να τη να βάλετε στο πρόσωπό σας.

Συστατικά

• 1-2 δισκία ασπιρίνης
• λίγο νερό
• 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι

Παρασκευή

Σπάστε την  ασπιρίνη και κάντε τη σκόνη σε ένα γυάλινο μπολ. Προσθέστε μερικές σταγόνες νερού, ανακατέψτε. Προσθέστε ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι και ανακατέψτε όλα καλά και πάλι.

Απλώστε τη μάσκα σε καθαρό πρόσωπο και κρατήστε το για δέκα λεπτά και ξεβγάλτε. Κατά την έναρξη της  θεραπείας θα πρέπει να την χρησιμοποιείται 2-3 φορές την εβδομάδα, και αργότερα θα είναι αρκετή μία φορά την εβδομάδα.

Μετά από δέκα ημέρες, θα παρατηρήσετε εκπληκτικά αποτελέσματα: το δέρμα του προσώπου θα πρέπει να αποκατασταθεί. Φλεγμονές θα εξαφανιστούν και οι πόροι θα εξαφανιστούν.
Η επίδραση της μάσκας  δεν μπορεί να φανεί αμέσως, αλλά 3-4 ώρες μετά την εφαρμογή.

Να είστε υπομονετικοί και να το χρησιμοποιείτε  τακτικά και το δέρμα σας θα είναι καθαρό και λαμπερό!

Πηγή: http://foodhealthystyle.com/ 

Ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού

Με το τέλος της παιδικής ηλικίας, το αγόρι και το κορίτσι μπαίνουν σε μια νέα φάση της ζωής τους, την εφηβική, κατά την οποία η ορμονική αφύπνιση προκαλεί αναστάτωση στον οργανισμό τους. Στην προεφηβεία των 12-14 χρόνων ξυπνούν έντονα και καθοριστικά οι βιολογικές εξελίξεις των χαρακτηριστικών του φύλου, αλλά κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην ψυχολογία του παιδιού.

Τις αλλαγές αυτές πολλές φορές οι γονείς τις εισπράττουν σαν ονειροπόληση και αφηρημάδα. Είναι, όμως, έτσι;

Το κλείσιμο της παιδικής ηλικίας αφήνει μια ουσιαστική γνώση 'μεγαλώματος' του παιδιού στους γονείς του, οι οποίοι αρχίζουν ουσιαστικά να συνειδητοποιούν ότι έχουν έναν γιο και μια κόρη που αλλάζουν συμπεριφορές, αντιδράσεις, οριοθετώντας νέες βάσεις στις γονεϊκές σχέσεις.

Η περίοδος αυτή, που ξεκινά στα 12 χρόνια, περιλαμβάνει μια μεγάλη πορεία της ανθρώπινης ζωής, η οποία ουσιαστικά περικλείει τρεις ενότητες εξέλιξης:

• την προεφηβεία, 12-14 χρόνια
• την κυρίως εφηβεία, 14-19 χρόνια και
• την ενήλικη ζωή, από τα 19-45 χρόνια,

οπότε η γεννητική περίοδος παραδίδει τη σκυτάλη στη μέση ηλικία, 45-65 χρόνια, τρίτη ηλικία, 65 και μετά, ενώ μάλλον αρχίζει να δημιουργείται και τέταρτη ηλικία, όπως η Π.Ο.Υ υποστηρίζει, που είναι από τα 80 χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής μας.

Η γεννητική περίοδος είναι μια ουσιαστική εποχή της σεξουαλικής αφύπνισης, ταυτοποίησης του φύλου και της ολοκλήρωσης του συνειδητού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Συγκεκριμένα, η προεφηβεία των 12-14 χρόνων ξυπνάει έντονα και καθοριστικά τις βιολογικές εξελίξεις των χαρακτηριστικών του φύλου, που πλέον σηματοδοτούν τις διαφορές των δύο φύλων στο σωματικό εγώ αλλά και στο ψυχολογικό υπόστρωμα των συναισθηματικών αντιδράσεων κι εκφράσεων.

Η βιολογική ωρίμανση του εφήβου, που φαίνεται να ολοκληρώνεται στα 16-17 χρόνια ζωής του, χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του αγοριού και του κοριτσιού, αυξάνει τη λειτουργική απαντητικότητα και βάζει τα όρια στην ανάπτυξη των χαρακτηρολογικών στοιχείων που δομούν την προσωπικότητα του αυριανού ενηλίκου.

Είναι γνωστό ότι η εφηβική διαδρομή χτίζει την εικόνα του ανθρώπου που αύριο θα μπει μέσα στη ζωή, διεκδικώντας τρεις βασικούς άξονες της ύπαρξής του:

• επικοινωνία
• ψυχική ωριμότητα
• σεξουαλική έκφραση.

Το τρίπτυχο αυτό θα είναι το πλάνο συνέχειας σε ό,τι θα αναζητήσει και θα επενδύσει ο άνθρωπος των 20 χρόνων και μετά, κουβαλώντας εγγραφές, μηνύματα και αξίες που θα έχουν καταγραφεί στην εφηβική εποχή και θα συνδυαστούν με τις βιογενετικές πληροφορίες του DNA από το κληρονομικό δέντρο του.

Η ορμονική αφύπνιση που έρχεται στην προεφηβεία, προκαλεί αναστάτωση στο νεαρό άνδρα και τη μικρή γυναίκα. Η ηδονή, που συγχυτικά λειτουργούσε στην προηγούμενη περίοδο της παιδικής ηλικίας, ουσιαστικά ενισχύεται, τόσο σε σωματικό επίπεδο όσο και σε εγκεφαλικό, που είναι το εργοστάσιο των συναισθηματικών διεργασιών που δέχεται η περίοδος αυτή.

Πολλές αντιθετικές καταστάσεις εκφράζουν αμηχανία και φόβο, ενώ η ντροπή είναι η άμυνα και η αποφυγή της έκθεσης που αισθάνεται το παιδί των 12-14 χρόνων.

Ρομαντισμός, νευρικότητα, παρορμητικότητα λειτουργούν ξέφρενα σε έναν χώρο μεταπτώσεων κι εκρήξεων των συμπεριφορών του παιδιού. Το κορίτσι φαίνεται να μπαίνει πιο γρήγορα και σταθερά σε αυτές τις αλλαγές, που ουσιαστικά έρχονται τόσο με την έναρξη της εμμηνορρυσίας όσο και με τη σωματική διαφοροποίηση, όπου από ένα κορίτσι γεννιέται μια δεσποινίδα, μια κοπέλα...

Το αγόρι όμως ουσιαστικά αρχίζει να νιώθει τις βιολογικές επιδράσεις με τις συχνές και σκληρές στύσεις, που το αιφνιδιάζουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, αναίτια, εκτός φυσικά των πρωινών, που τις καταλαβαίνει στην ούρησή του, αλλά και των νυχτερινών, που συμβαίνουν στον ύπνο του.

Τα 'βρεγμένα' όνειρα είναι μια στάση αυτής της σεξουαλικής αφύπνισης, που μετά τα 13-14 χρόνια πληθαίνουν και ξυπνούν πολλές φορές τη νύχτα το αγόρι που, γεμάτο ηδονή και ανησυχία, συνειδητοποιεί τις σεξουαλικές ορμές του.

Στην εποχή αυτή, μάλιστα, ο αυνανισμός έρχεται για να φέρει τη σεξουαλική αναζήτηση του συναισθηματικού οργασμού με την εκσπερμάτιση που βιώνει κρυφά και ενοχικά το νεαρό αντράκι, που ψάχνει όλο και πιο συχνά τα γεννητικά του όργανα και κυρίως το πέος του, που του προκαλεί φόβο, αλλά και θαυμασμό.

Και για τα δύο παιδιά (αγόρι και κορίτσι) οι φαντασιώσεις της ρομαντικής περιόδου της παιδικής αθωότητας γίνονται πιο πονηρές, επιθετικές, φιλήδονες, σαρκικές. Γίνονται πολλές, εναλλάσσονται με πρόσωπα και εικόνες, προκαλώντας πολλά συναισθήματα: χαρά, φόβο, θυμό αλλά και αγωνία.

Η πονηρία και ο φόβος της ενοχής περιορίζουν τον αυθορμητισμό των παιδιών της προεφηβείας, που αρχίζουν να έχουν μυστικά από τους γονείς τους, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις αντιδρούν με έντονη καταπίεση, αυταρχισμό και παρέμβαση.

Αυτές οι αλλαγές που δέχεται ο προέφηβος από την ορμονική και βιοσωματική έκρηξη, προσδιορίζουν μια μελαγχολική και καταθλιπτική κατάσταση, που περνάει σχεδόν απαρατήρητη από το γονεϊκό περιβάλλον. Σε πολλές περιπτώσεις αυτήν τη μελαγχολία που πράγματι βιώνει το παιδί, συνειδητοποιώντας ότι μεγαλώνει και αλλάζει, ο γονιός την εισπράττει σαν ονειροπόληση και αφηρημάδα του παιδιού, που δείχνει να ξεχνιέται, να αφαιρείται, να χαζεύει, προκαλώντας το θυμό και την οργή του πατέρα και της μητέρας, που δεν μπορούν να καταλάβουν αυτές τις συναισθηματικές μεταβολές στον κόσμο του παιδιού.

Οι βιολογικές αφυπνίσεις των 12-14 χρόνων φέρνουν τα δύο φύλα στην ουσιαστική περίοδο των αλλαγών -ψυχικών και σωματικών- με το κορίτσι μπροστά και το αγόρι πιο πίσω...

Η κυρίως εφηβεία, όμως, των 14-17 χρόνων με το κλείσιμό της, στα 17-19 χρόνια, περιλαμβάνει την πραγματική σεξουαλική ωρίμανση και καθορίζει τις σεξουαλικές προσδοκίες παιδιών και γονιών, καθώς και την ολοκλήρωση του σεξουαλικού μοντέλου και του αυριανού προσανατολισμού άνδρα και γυναίκας.                                                                            Γράφει: Ασκητής Θάνος Νευρολόγος – Ψυχίατρος

Κόψιμο παραφυάδων χωρίς μετακινήσεις Η πιο εύκολη μέθοδος (Prost)

Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια ακόμα μελισσοκομική μέθοδο που έχει εκτιμηθεί, εφαρμοστεί και συνεχίζει να εφαρμόζεται, τόσο από ξένους, όσο και από Έλληνες μελισσοκόμους, τουλάχιστον όσον αφορά το ένα της μέρος. Εκείνον που αναφέρεται στην αύξηση του μελισσοκομείου μας με τη δημιουργία παραφυάδων, χωρίς όμως τη μεταφορά τους.  Αυτός είναι ο κύριος λόγος που θεωρείτε μια από τις καλύτερες και ευκολότερες μεθόδους ταχείας αύξησης του αριθμού των μελισσιών μας.

Η μέθοδος όμως αυτή δεν σταματάει μόνο εδώ, αλλά προχωράει ακόμα πάρα πέρα και εφαρμόζει μια σειρά από χειρισμούς που σκοπό έχουν την εντατική παραγωγή μελιού.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε πως κατέληξε ο P.J.Prost, ο μεγάλος αυτός Γάλλος ερευνητής μελισσοκομίας,  στην σύλληψη και εφαρμογή της μεθόδου του.

 

Ο Prost λοιπόν, πριν μερικές δεκαετίες, αφού μελέτησε τους προκατόχους του, έκανε τα δικά του πειράματα και κατέληξε σε μια σειρά από συμπεράσματα – νόμους με βάση τα οποία διατύπωσε τη δική του μέθοδο. Τα βασικότερα από αυτά τα συμπεράσματα ήταν:

 

• Το μέλι που συλλέγει ένα μελίσσι δεν είναι ανάλογο του πληθυσμού του, αλλά πολλαπλάσιο αυτού. Με απλά λόγια, αυτός ο νόμος, που πρώτος είχε διατυπώσει ο Farrar, μας λέει πως αν, για παράδειγμα, σε κάποια συγκεκριμένη ανθοφορία, ένα μελίσσι με 20,000 μέλισσες συλλέξει 10 κιλά μέλι, το ίδιο μελίσσι με 40,000 μέλισσες δεν θα συλλέξει 20 κιλά, όπως μας λέει η κοινή λογική, μα πολύ περισσότερα, όπως 30 κιλά ή και περισσότερα ακόμα!

 

• Τα μικρά μελίσσια εκτρέφουν αναλογικά περισσότερο γόνο από ότι τα μεγάλα μελίσσια. Ποιο συγκεκριμένα σε ένα μικρό μελίσσι , για παράδειγμα, με 10,000 μέλισσες, αντιστοιχούν 3,8 γόνοι σε κάθε μέλισσα, ενώ σε ένα μεγάλο μελίσσι με 40,000 μέλισσες, αντιστοιχεί μόλις 1 γόνος σε κάθε μέλισσα.

 

• Ο αριθμός των μελισσών μεγαλώνει, αν η μια σειρά εργατριών διαδέχεται την άλλη και η πρώτη είναι μεγαλύτερη της δεύτερης. Με άλλα λόγια, πρέπει να υπάρχει μια διαρκής και σταθερή αύξηση του πληθυσμού των μελισσών, από τότε που θα ξεκινήσει την ωοτοκία της η βασίλισσα, μέχρις ότου ξεκινήσει η βασική ανθοφορία στόχος.

 

• Αν επιθεωρήσουμε κάποιο μελίσσι που έχει ορφανέψει  πριν 3 μέρες και του χαλάσουμε τα βασιλικά κελιά, τότε αυτό θα δημιουργήσει εκ νέου τρεις φορές περισσότερα και μάλιστα αυτά θα περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα βασιλικού πολτού!

 

• Οι μέλισσες παραπλανούνται αν οι κυψέλες τους είναι η μια κοντά στην άλλη και αν αυτές δεν έχουν κάποια σημαντική διάκριση, όπως χρώμα, σχήμα κλπ.

 

• Οι μέλισσες ενός  μελισσιού, που λόγω  παραπλάνησης εισέρχονται μέσα σε ένα άλλο μελίσσι, γίνονται εύκολα αποδεκτές από τις εργάτριες φύλακες του τελευταίου, αν είναι περίοδος ανθοφορίας και ιδιαίτερα αν είναι φορτωμένες δώρα, δηλαδή αν κουβαλάνε νέκταρ ή γύρη.

 

• Ο μελισσοκόμος που θέλει να συλλέξει πολύ μέλι, πρέπει να έχει μελίσσια με μεγάλο πληθυσμό. Εκείνος που θέλει να τρυγήσει πολύ μέλι, πρέπει να μείνει με λίγα πεινασμένα στόματα – δηλαδή γόνο – και λίγες εσωτερικές μέλισσες. Με άλλα λόγια, πρέπει να βρει τρόπο στη διάρκεια της ανθοφορίας όλες σχεδόν οι εργάτριες του μελισσιού να μετατραπούν αναγκαστικά σε συλλέκτριες.

Τώρα που διατυπώσαμε τις βασικές αρχές πάνω στις οποίες στηρίχτηκε ο Prost για να θεμελιώσει τη μέθοδό του, ας δούμε πως μας συμβουλεύει να ενεργήσουμε προκειμένου να δημιουργήσουμε, σε πρώτη φάση πολλά μελίσσια από ένα αρχικό και μάλιστα χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι να τα μεταφέρουμε 3, 4 ή και 5 χιλιόμετρα μακριά, όπως συνιστούν οι άλλες μέθοδοι..

Νωρίς λοιπόν την άνοιξη, επιθεωρούμε ένα δυνατό μελίσσι Α1, που έχουμε φροντίσει να έχει γίνει παραγωγικό εγκαίρως και κάνουμε τους εξής χειρισμούς.

 

Βρίσκουμε τη μάνα του Α1 και τη βάζουμε σε μια νέα κυψέλη Α!, μαζί με το πλαίσιο γόνου πάνω στο οποίο είναι, αλλά και τις μέλισσες που αυτό έχει. Ακόμα, παίρνουμε από το Α1 και βάζουμε στο Α! ένα πλαίσιο με τροφές και όλες τις μέλισσες που αυτό περιέχει. Τέλος, τοποθετούμε 1-2 άδεια, κτισμένα ή άκτιστα πλαίσια, τροφοδοτούμε και απομακρύνουμε την κυψέλη αυτή (Α!) 1,5 έως 2 μέτρα πίσω από την Α1. (Σχήμα 1).

 

 

 

Για ευκολία στους υπολογισμούς, ας υποθέσουμε πως την ενέργεια αυτή την κάνουμε 10 Μαρτίου.

Σε τρεις μέρες από την πρώτη μας ενέργεια, δηλαδή στο παράδειγμά μας στις 13 Μαρτίου, επιθεωρούμε το ορφανό μελίσσι και χαλάμε όλα τα βασιλικά κελιά. Αν θέλουμε μπορούμε να τα μαζέψουμε για να πάρουμε το βασιλικό πολτό που περιέχουν.

 

Σε 12 μέρες από τον πρώτο χειρισμό, δηλαδή σε 9 από τον δεύτερο – στο παράδειγμα μας στις 22 Μαρτίου -  επιθεωρούμε το ορφανό μας μελίσσι Α1 και ισομοιράζουμε το περιεχόμενο του σε τόσες παραφυάδες όσες θέλουμε να δημιουργήσουμε.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να προσέξουμε δυο πράγματα. Η κάθε νέα παραφυάδα που θα δημιουργηθεί, θα πρέπει να έχει απαραίτητα, τουλάχιστον ένα πλαίσιο γόνου, με ένα βασιλικό κελί και δυο πλαίσια πληθυσμό. Ας υποθέσουμε ότι από τα 8 πλαίσια που έχει το Α1 ( τα δυο τα έχουμε ήδη αφαιρέσει κατά τον αρχικό χειρισμό), αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε τρεις παραφυάδες. Μοιράζουμε λοιπόν τα πλαίσια με τον γόνο, αλλά και τα πλαίσια με τις τροφές και τις μέλισσες, σε τρία ισοδύναμα μέρη, και αφήνουμε το ένα μέσα στη κυψέλη Α1, ενώ μεταφέρουμε τα δυο άλλα  μέρη σε δυο νέες κυψέλες Α2 και Α3, ίδιου χρώματος με την Α1 .

Αφού τελειώσουμε με αυτούς τους χειρισμούς τροφοδοτούμε τα τρία αυτά μελισσάκια με σιρόπι, τους περιορίζουμε την είσοδο και τα παρατάσσουμε σε μια ημικυκλική διάταξη, γύρω από την θέση που είχε αρχικά το μελίσσι . (Σχήμα 2, με σκούρο χρώμα φαίνεται η αρχική θέση του μελισσιού).

 

 

 

 

Τις επόμενες ώρες, παρατηρώντας τις πτύσεις των συλλεκτριών μπορούμε να μετακινήσουμε ελαφρώς τις τρεις αυτές κυψέλες, η ακόμα και να αλλάξουμε προσανατολισμό στις εισόδους τους, έτσι ώστε να μοιραστούν ισόποσα και οι εξωτερικές μέλισσες.

 

Σε 20 μέρες από τον αρχικό χειρισμό, δηλαδή στις 30 Μαρτίου, επιθεωρούμε τα τρία μελίσσια και προσθέτουμε πλαίσια κηρήθρας για να μπορέσει να φιλοξενηθεί ο νέος πληθυσμός που θα προκύψει από τον πλαίσιο του γόνου που έχει το καθένα από αυτά. Αν κρίνουμε πως χρειάζεται, τροφοδοτούμε.

 

Σε 30 μέρες μετά το αρχικό χειρισμό, δηλαδή στις 10 Απριλίου, επιθεωρούμε για να διαπιστώσουμε πως όλα πάνε καλά, οι μάνες έχουν αρχίσει να ωοτοκούν και τα μελίσσια μας έχουν αρχίσει να ζητάνε πλαίσια και ίσως τροφοδότηση, ανάλογα με τις υπάρχουσες ανθοφορίες.

 

Στο σημείο αυτό έχει τελειώσει το πρώτο μέρος της μεθόδου και από εδώ και πέρα έχουμε δυο επιλογές :

Η πρώτη είναι να διατηρήσουμε ανεξάρτητα τα τέσσερα μελίσσια μας, δηλαδή το αρχικό που αν το φροντίσουμε ανάλογα θα ανακάμψει και θα ζητήσει πάτωμα και τα τρία νέα που έχουμε δημιουργήσει, προκειμένου να κάνουμε αύξηση του μελισσοκομείου μας.

 

Η δεύτερη επιλογή είναι να συνενώσουμε τα τέσσερα μελίσσια μας για να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα μας επιτρέψει να πετύχουμε μεγάλη σοδιά.

Σε αυτή τη περίπτωση λίγες μέρες πριν την έναρξη της βασικής ανθοφορίας- στόχο, μεταφέρουμε τα τέσσερα μελίσσια μας Α1/Α1, Α1,Α2,Α3 στο τόπο ανθοφορίας και τα συνενώνουμε με τη μέθοδο της εφημερίδας, χωρίς να αναζητήσουμε τις μάνες και χωρίς να παρεμβάλουμε βασιλικά διαφράγματα. 

 

Φροντίζουμε μόνο να βάλουμε πρώτα στο κάτω μέρος τα νέα μελίσσια και τελευταίο το μελίσσι με την παλιά μάνα. Η επιλογή αυτή μας δίνει τις περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει μια νέα μάνα, από τις μονομαχίες για την επικράτηση βασίλισσας, που μοιραία θα γίνουν. Ακόμα φροντίζουμε να ανοίξουμε διάπλατα την κάτω είσοδο (μοναδική) για να εξυπηρετείται ο τεράστιος αυτός πληθυσμός. (Σχήμα 3)

 

 

 

 

Σύμφωνα με μετρήσεις που έκανε ο ίδιος ο εμπνευστής αυτής της μεθόδου, οι σοδιές που πέτυχε για τρία συνεχόμενα χρόνια, από πολλά μελίσσια μάρτυρες, ήταν εντυπωσιακές και πολύ-πολύ μεγαλύτερες από τις σοδιές των απλών διώροφων μελισσιών που δεν είχαν χωριστεί.

Εκτός όμως από αυτό, εφαρμόζοντας τη μέθοδό του, πετύχαινε και αυτόματη ανανέωση της μάνας κάθε χρόνο.

 

Κλείνοντας, να αναφέρουμε πως η μέθοδος του Prost μπορεί να προσαρμοστεί στις υπηρεσιακές ανάγκες του καθενός από εμάς και μπορεί να δεχτεί πολλές βελτιώσεις. Η πιο χαρακτηριστική, είναι αυτή που επιλέγουν κάποιοι μελισσοκόμοι, οι οποίοι προτιμούν να εισάγουν γονιμοποιημένες βασίλισσες στις παραφυάδες Α1,Α2,Α3, αμέσως μετά την ορφάνια τους, κερδίζοντας έτσι ένα ολόκληρο μήνα ανάπτυξης, σε σχέση με αυτό που εφαρμόζει η μέθοδος του Prost, δηλαδή την φυσική δημιουργία  βασιλισσών από τις παραφυάδες αυτές.

Η Ασκοσφαίρωση και η θεραπεία της

Πρόκειται για μια ασθένεια του γόνου που εμφανίζεται στα μελίσσια κυρίως το φθινόπωρο και γενικότερα τις εποχές που δεν υπάρχει ανθοφορία και μεγάλος πλυθησμός στα μελίσσια. Δεν είναι σοβαρή ασθένεια και αντιμετωπίζεται εύκολα και αποτελεσματικά με τις μεθόδους που θα διαβάσετε παρακάτω! 

Σημείωση!!! Η καλύτερη θεραπεία για την ασθένεια της ασκοσφαίρωσης είναι η μεταφορά των μελισσιών σε ανθοφορία και σφίξιμο για να μην κρυώνει ο γόνος. Αντικατάσταση βασίλισσας (χρειαζόμαστε φυλή που καθαρίζει καλά την κυψέλη, hegienic behaviour) ενώ το πιο αποτελεσματικό φάρμακο που ανακαλύφθηκε μέχρι τώρα είναι η λισοζύμη! 

Η γνωστή σε όλους Ασκοσφαίρωση πρόκειται για μια συνεχώς αυξανόμενη ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Ascosphaera apis και αναπτύσσεται αποκλειστικά και μόνο στο γόνο των μελισσών , μετατρέποντας τις προνύμφες των μελισσών , σε »απολιθώματα» δηλαδή μούμιες που η εικόνα τους μοιάζει με γύψο ή κιμωλία, εξού και η ονομασίες γυψόγονος ή κιμωλίαση. Οι εργάτριες μέλισσες δεν δείχνουν να επηρεάζονται από τον μύκητα , παρα μόνο να τον μεταφέρουν μέσω της τροφής στις προνύμφες.

Η εμφάνιση της ασθένειας δείχνει να εμφανίζεται τόσο σε σφραγισμένο όσο και σε ασφράγιστο γόνο, τον οποίο τα μελίσσια από ένστικτο καθαριότητας απομακρύνουν έπειτα από 10 μέρες περίπου βγάζοντας τον αρχικά έξω από τα κελιά και έπειτα από τον πάτο της κυψέλης έξω από την είσοδο..  Η ασκοσφαιρωση δείχνει να εξαπλώνεται σε Μελίσσια που αδυνατούν να θερμάνουν σωστά το γόνο. Δηλαδή οι προνύμφες που παθαίνουν ψύξη είναι εστία ανάπτυξης του Μύκητα… χαρακτηριστικό παράδειγμα ειναι οι κηφήνες που συνήθως θερμαίνονται πιο δύσκολα λόγω μεγέθους όταν βρίσκονται περιμετρικά ενός πλαισίου και η θερμοκρασία σε σχέση με αυτήν που έχουν ανάγκη παρουσιάζει απόκλιση.

Τα σπόρια του μύκητα , μόλις εισέρχονται στην αναπτυσσόμενη προνύμφη μέσω της μολυσμένης τροφής πχ γύρης, τότε αρχίζει η διαδικασία εξάπλωσης της ασθένειας στην καταδικασμένη προνύμφη…Τα σπόρια περνάνε μέσα στο έντερο , διαπερνούν τα τοιχώματα και αποκτούν ανάπτυξη εισβάλλοντας καταστροφικά  στα κύτταρα της προνύμφης νεκρώνοντας την. Η προσβολή αρχικά θυμίζει την εικόνα μιας άσπρης μούχλας η κάποιας βαμβακερής κάλυψης.

Η προνύμφη μετά την προσβολή αρχίζει να γίνεται ένα γύψινο κομμάτι γεμάτο από μύκητες. Στην αρχή ο μύκητας στο δικός μας μάτι φαίνεται σαν άσπρος γύψος… Καθώς όμως οι μέρες περνούν όλο και περισσότερα μικκύλια ενώνονται , και τότε δημιουργούνται οι μεταδοτικοί και εξαιρετικά ανθεκτικοί σπόροι της ασθένειας. Η προνύμφη όταν δημιουργούνται οι σπόροι αρχίζει να παίρνει σκούρο χρώμα μέχρι να πάρει το χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα όντας ικανή να απελευθερώσει χιλιάδες σπόρους παντου γυρω τους…

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η προνύμφη θα αποβάλλει την υγρασία της και θα μεταμορφωθεί σε μια μαύρη μούμια το οποίο και είναι το τελικό στάδιο ανάπτυξης της ασθένειας. Αν η εξάπλωση είναι μεγάλη στις κηρήθρες τότε καθίσταται αδύνατο από τις μέλισσες να αποβάλλουν όλες τις μούμιες από τα κελιά και φαίνεται ως γενική εικόνα στην κηρήθρα μια διάσπαρτη γέννα.

Πρόκειται για μια ασθένεια που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και δείχνει να συμβάλλει αρκετά στην εξάπλωση της η αυξημένη υγρασία ενός τόπου.

Γι αυτό η θέση του Μελισσοκομείου μας ΔΕΝ πρέπει να είναι σε μέρη με αυξημένη υγρασία, ή να έχει κοντά ρεματιές, λίμνες, και ποτάμια…
Επίσης δείχνει να εμφανίζεται σε ένα μελίσσι όταν στρεσάρεται. Το στρες μπορεί να προκληθεί από διάφορες περιβαλλοντολογικές και καιρικές συνθήκες, όπως οι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας ή και νεκταρροέκκρισης.

Με το στρες οι μέλισσες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις θερμοκρασιακές ανάγκες του γόνου , και έτσι η νόσος εμφανίζεται αρχικά στις άκρες μιας κηρήθρας όπου η θερμοκρασία παρουσιάζει μια απόκλιση σύμφωνα με αυτή που έχει ανάγκη ο γόνος για να επωασθεί.

Άλλος παράγοντας που μπορεί να αποτελέσει αίτιο προσβολής ενός μελισσιού είναι η μολυσμένη γύρη όπως είπαμε και πιο πάνω, που μπορεί να μετέφεραν τα ενήλικα άτομα της κυψέλης.

Επιπροσθέτως προσέχουμε ένα μελίσσι να έχει αρκετές τροφές μέσα. Eχει παρατηρηθεί ότι στα δυνατά μελίσσια δεν μπορεί να εξαπλωθεί εύκολα ο μύκητας όπως και σε μελίσσια με δυνατό το ένστικτο της καθαριότητας , διότι αν οι μέλισσες απομακρύνουν γρήγορα τον προσβεβλημένο γόνο από την κυψέλη τότε ο μύκητας αδυνατεί να εξαπλωθεί.

Επίσης αξίζει να αναφερθεί πως η κάθε μούμια μπορεί να απελευθερώσει στο περιβάλλον εκατομμύρια σπόρους, οι οποίοι μπορούν να προσκολληθούν στα κελιά της κηρήθρας αλλά και στις ενήλικες μέλισσες οι οποίες θα διασκορπίσουν τον μυκητα και στο περιβάλλον άλλα και στις άλλες μέλισσες με τις οποίες θα έρθουν σε επαφή, και μπορεί να προέρχονται ακόμα και από άλλες κυψέλες…

Αυτοί οι σπόροι εφόσον απελευθερωθούν στο περιβάλλον μπορούν να ζήσουν έως και 15 χρόνια.

Μέτρα πρόληψης κατά της Ασκοσφαίρωσης !!!

Ο μεγαλύτερος εχθρός της ασκοσφαιρωσης είναι ο καλός εξαερισμός τους σμήνους. Φροντίζουμε η Κυψέλη να αερίζεται σωστά , οι θήρες να είναι πάντα ανοιχτές και το κερόπανο να έχει τα σωστά κενά περιμετρικά γύρω του έτσι ώστε να αποβάλλεται η υγρασία γρήγορα. Κηροπανα φτιαγμένα από πλαστικό πχ νάιλον είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την προσβολή από τον μύκητα. Επίσης πρέπει οι κυψέλες μα να ειναι είτε βαμμένες με διαφορετικά χρώματα είτε να έχουν διάφορα γεωμετρικά σχήματα επάνω τους , έτσι ώστε οι μέλισσες να μην μπορούν να παραπλανηθούν , και αν τυχών έρθει η ασθένεια σε κάποιο μελίσσι να μην μεταδοθεί. Διατήρηση δυνατών μελισσοσμηνων , που ο πληθυσμός να υπερβαίνει αναλογικά τον γόνο έτσι ώστε να μην έχουμε ακάλυπτο γόνο που θα ειναι εκτεθειμένος σε χαμηλές η υψηλές θερμοκρασίες. Αντικατάσταση μαύρων κηρηθρων με νέα φύλλα.
Μετρα καταπολεμησης της ασθενειας Αφαίρεση του μουμιοποιημένου γόνου από τον πάτο της κυψέλης αλλά και από την είσοδο, καταστροφή κηρηθρών που έχουν αρκετά κρούσματα γυψόγονου επάνω τους, πρόσθεση ψημένου (σφραγισμένου) γόνου από άλλα μελίσσια για την ανανέωση του πληθυσμού, καλός εξαερισμός του σμήνους (πχ αεριζόμενοι πάτοι με σήτα), τροφοδότηση με σιρόπι και γύρη μη μολυσμένη για την διατροφή του γόνου, διατήρηση δυνατού σμήνους, αντικατάσταση βασιλισσών με νέες ανθεκτικές στην ασθένεια, αποφυγή λεηλασίας μεταξύ των μελισσιών, προσοχή στις εργασίες του μελισσοκόμου , απολύμανση εξοπλισμού σε περίπτωση επαφής με μολυσμένο μελίσσι, αλλαγή στην θέση του μελισσοκομείου έστω και μικρές μετακινήσεις κάθε χρόνο, αφήνουμε η προσθέτουμε στα ασθενή μελίσσια ώστε να έχουν μπόλικες προμήθειες, αποφυγή παραπλάνησης (ακανόνιστη διάταξη κυψελών), αποφυγή άσκοπων επιθεωρήσεων νωρίς την άνοιξη, χορήγηση τροφών γνωστής προέλευσης. Θεραπεία της Ασκοσφαίρωσης!!!

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν διεξαχθεί , φαίνεται ότι σημαντικός παράγοντας στην εξάπλωση τoυ μύκητα Ascosphaera apis είναι και η Βαρρόα η οποία απορροφά από την αιμολέμφο των νεαρών εργατριών το 33% της συνολικής πρωτεΐνης και το 17% της λυσοζύμης.

Έτσι τελικά η προνύμφη έχει κατακόρυφη μείωση της λυσοζύμης 33% εξαιτίας της Βαρρόα. Η λυσοζύμη είναι μια ουσία που δείχνει να έχει ιδιαίτερα αποτελεσματική δράση απέναντι στην Ασκοσφαίρωση , πράγμα που ανατρέπει πολλά δεδομένα. Η Λυσοζύμη είναι ένα αμινοξύ (πρωτεΐνη) με αντιβακτηριακές και αντιμικροβιακές ιδιότητες που δείχνει να περιορίζει τον μύκητα αποτελεσματικά.

Η λυσοζύμη η οποία υπάρχει σαν ουσία και στις μέλισσες δείχνει να υπάρχει σε αυξημένη συγκέντρωση στο ασπράδι του αυγού σε αριθμό περίπου 3,4% από τα συνολικά 6 γραμμάρια πρωτεΐνης που περιέχει (το υπολοιπα συστατικά είναι νερό). Επίσης είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η λυσοζύμη λειτουργεί στο αυγό , σαν φράχτης προστασίας εισχώρησης των βακτηριδίων και μικροβίων στο εσωτερικό του. Η λυσοζύμη υπάρχει σε μεγάλη περιεκτικότητα και στις ενήλικες μέλισσες αλλά και στις προνύμφες και κυμαίνεται από 5 έως 25 μg.

Πειράματα πραγματοποιήθηκαν με λυσοζύμη η οποία εκχειλίστηκε από ασπράδια αυγών και χορηγήθηκε με σιρόπι ζάχαρης σε μελίσσια προσβεβλημένα από τον ιο. Οι Έρευνες έδειξαν ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η συγκέντρωση της λυσοζύμης στο σιρόπι , τόσο ο ιός έδειχνε να αντιμετωπίζεται και να συρρικνώνεται. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι μετά από την χορήγηση , τα μελίσσια έμοιαζαν σαν να μην είχαν νοσήσει από τον ιό.

Επίσης αναφέρεται ότι η λυσοζύμη είναι μια εντελώς ακίνδυνη ουσία που δεν έχει καμία επίπτωση ούτε στις ενήλικες μέλισσες αλλά ούτε και στον γόνο.
Το πόρισμα αυτής της έρευνας είναι ότι η λυσοζύμη είναι μια ασφαλής θεραπευτική ουσία πολλά υποσχόμενη για τον έλεγχο του ιού της ασκοσφαίρωσης των μελισσιών μας! Η δοσολογία για να το φτιάξουμε σιρόπι με λυσοζύμη είναι 0.75 – 1,5 % (μg/ml) δηλαδή σε 500 ml μπουκαλάκι σιροπιού χορηγούμε 5mg λυσοζύμης (Lysozyme-HCl).

Δυο φάρμακα για ανθρώπους που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά με αυτή την δραστική ουσία είναι το lysoril και το lisosix τα οποία εκτός από λυσοζύμη περιέχουν και βιταμίνη 6 όμως, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνεται η δουλειά μας, και η τιμή τους είναι 5 και 2.40 ευρώ αντίστοιχα. Η δοσολογία για να σας διευκολύνουμε είναι μισό χάπι στα 500ml σιροπιού. Επίσης εκτός από την λυσοζύμη , υπάρχουν και άλλα σκευάσματα ή φυσικά προϊόντα που πολλοί αμφισβητούν την δράση τους.

Ωστόσο η διάδοση τους έχει πλέον εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και αυτά είναι: Η κρυσταλλική θυμόλη  που δείχνει να είναι στην κορυφή , καταπολέμησης του μυκητα. Είναι ένα φυσικό προϊόν που δείχνει να έχει δράση καταπολέμησης εξαιρετικά αποτελεσματική έναντι της ασκοσφαιρωσης. Ωστόσο δεν είναι το μόνο η θυμολη που έχει εξαιρετικά αποτελέσματα αλλά και διάφορα αιθέρια έλαια ή και συνδυασμοί αυτών , αναφέρονται κάποια όπως το λεμόνι , ο ευκάλυπτος κ.α τα οποία χορηγούνται στο σιρόπι φαίνεται ότι καταπολεμούν την ασθένεια.

η μπανάνα σύμφωνα με έρευνες , δεν δείχνει να έχει κάποια αποτελεσματική καταπολέμηση του μύκητα , ίσως όμως λόγω προτείνων και βιταμινών που περιέχει να βοηθά ένα μελίσσι να αντιμετωπίσει τον μύκητα. Δηλαδή είναι έμεση θεραπεία και όχι άμεση..!!!!!

Θεραπεία της ασκοφαιρωσης με πρόπολη..!!!
Άλλη μια μέθοδος καταπολέμησης με την οποία έχει οπλίσει η φύση τη μέλισσα είναι και η πρόπολη. Έχει παρατηρηθεί ότι κατά τη διάρκεια εξάπλωσης του ιού οι μέλισσες κουβαλούν περισσότερη πρόπολη.

Επιστημονικές μελέτες έδειξαν πως όταν ένα μελίσσι προσβαλλόταν από τον μύκητα οι εργάτριες που κουβαλούσαν ρητινώδεις και κολλώδεις ουσίες αυξανόταν. Οι επιστήμονες πραγματοποίησαν πειράματα που έδειξαν ότι η πρόπολη σε συνδυασμό με το μυρμηκικό οξύ , συρρικνώνει τον ιό σε αρκετά υψηλά επίπεδα.   

AGRO365

Θεραπεία κατά της βαρρόα με οξαλικό οξύ και θυμόλη διαλυμένα σε οινόπνευμα.