Μέλι με κουρκουμά: Το πιο ισχυρό αντιβιοτικό που δεν μπορούν να εξηγήσουν οι γιατροί

Ενώ τα συμβατικά αντιβιοτικά είναι εξαιρετικά υπερβολικά χρησιμοποιημένα, οι φυσικές θεραπείες όπως το μέλι και ο κουρκουμάς είναι εξαιρετικά ευεργετικές και βελτιώνουν την υγεία με πολλούς τρόπους.

Το μέλι καταπολεμά αποτελεσματικά τις λοιμώξεις χωρίς να προκαλεί ανθεκτικά βακτήρια, σε αντίθεση με τα συμβατικά αντιβιοτικά. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Εφημερίδα των Κλινικών Μικροβιολογίας και Μολυσματικών Νόσων, διαπίστωσε ότι το μέλι κατέστρεψε κάθε βακτήριο ή παθογόνο που το εξέτασαν. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούν να εφαρμοστούν τοπικά και να ληφθούν και από το στόμα.

Σύμφωνα με τον Dr.Dee Carter:

"Η έρευνά μας είναι η πρώτη που δείχνει σαφώς ότι αυτά τα προϊόντα με βάση το μέλι θα μπορούσαν σε πολλές περιπτώσεις να αντικαταστήσουν αντιβιοτικές κρέμες σε τραύματα και εξοπλισμό όπως καθετήρες. Η χρήση του μελιού ως ενδιάμεση θεραπεία θα μπορούσε επίσης να παρατείνει τη ζωή των αντιβιοτικών. "

Από την άλλη πλευρά, ο κουρκουμάς είναι ένα άλλο φυσικό θαύμα με μυριάδες οφέλη για την υγεία. Οι σημαντικότερες ενώσεις του ονομάζονται κουρκουμινοειδή και έχουν ισχυρές θεραπευτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντισηπτικές, αντιβακτηριακές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες.

Ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι το πιο ισχυρό αντιβιοτικό που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Είναι επίσης γνωστό ως χρυσό μέλι και έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην ιατρική της Αγιουρβέδα για χιλιάδες χρόνια. Πρόσφατα, η χρήση του έχει αυξηθεί εκθετικά στη Δυτική ιατρική και τη διατροφή.

Σύμφωνα με το BenefitsOfHoney, αυτός ο συνδυασμός είναι ένα ανεκτίμητο φυσικό φάρμακο για πολλές ασθένειες  όπως δυσπεψία, κρύο, γρίπη, άσθμα, υπέρταση, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλό σάκχαρο στο αίμα, αρθρίτιδα, διαβήτη, καρδιακές παθήσεις, κατάθλιψη και άγχος, των τραυμάτων και των εγκαυμάτων, του έκζεμα, της ψωρίασης και της ακμής και της γήρανσης (προστατεύει το συκώτι και τα νεφρά). "

Επιπλέον, το TurmericForHealth προσθέτει:

"Μια μελέτη έχει δείξει ότι ένα φάρμακο Αγιουρβέδα που περιέχει κουρκουμά και μέλι ως δύο από τα δραστικά συστατικά τόνωσε την παραγωγή και τη λειτουργικότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και έτσι θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτιωμένη ανοσία κατά των ασθενειών.

Ο συνδυασμός κουρκούμης με μέλι ενισχύει την αντιμικροβιακή δράση του. Μπορούν μαζί να δράσουν εναντίον ποικιλίας βακτηριακών και μυκητιακών στελεχών που είναι γνωστό ότι προκαλούν λοιμώξεις στον άνθρωπο. "

Επίσης,

"Ο κουρκουμάς μαζί με το μέλι μπορούν να βελτιώσουν την ενυδάτωση και την ελαστικότητα του δέρματος και να συμβάλουν στην καλύτερη υγεία του δέρματος. Ο κουρκουμάς και το μέλι είναι χρήσιμα στη θεραπεία της στοματικής βλεννογονίτιδας, η οποία εμφανίζεται ως επιπλοκή των θεραπειών του καρκίνου. "

Εδώ είναι πώς να το προετοιμάσετε:


Συστατικά:

1 κουταλάκι του γλυκού κουρκουμά (θεραπευτικής ποιότητας)
¼ φλιτζάνι ακατέργαστο μέλι
2 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού (προαιρετικά)
Οδηγίες:

Ανακατέψτε τα συστατικά και διατηρήστε τα σε ένα κλειστό βάζο. Το μείγμα φυλάσσεται σε θερμοκρασία δωματίου και αναδεύεται πριν από κάθε χρήση. Για να καταπολεμήσετε τη γρίπη ή ένα κρύο, πάρτε μισό κουταλάκι του γλυκού του μείγματος, αρκετές φορές την ημέρα.

Χειμερινό ηλιοστάσιο: Η μεγαλύτερη νύχτα του 2020

Η νύχτα της Δευτέρας, 21 Δεκεμβρίου, είναι η μεγαλύτερη του έτους, με διάρκεια 14 ωρών και 29 λεπτών. Ο Ήλιος θα φτάσει στο σημείο της ετήσιας τροχιάς του, που ονομάζεται «Χειμερινό Ηλιοστάσιο», οπότε αρχίζει και επίσημα η εποχή του Χειμώνα. 

Ημερολογιακά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο κυμαίνεται σήμερα μεταξύ της 20ής  και 23ης Δεκεμβρίου, αν και η τελευταία φορά που είχαμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και η επόμενη θα είναι το 2303. Ακόμη πιο σπάνια είναι η 20ή Δεκεμβρίου με την επόμενη να συμβαίνει το 2080. 

Οι διαφοροποιήσεις αυτές οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο, του οποίου το κάθε έτος έχει 365 ημέρες, εκτός από τα δίσεκτα έτη με τις 366 ημέρες τους. Τα πράγματα, όμως, δεν ήσαν πάντα έτσι. Ας τα πάρουμε, λοιπόν, από την αρχή.

Από την αρχαιότητα ακόμη, ο υπολογισμός του έτους γινόταν με την παρατήρηση της επίδρασης που έχει πάνω στη Γη η περιφορά της γύρω από τον Ήλιο, η επίδραση δηλαδή του κύκλου των εποχών, της επαναλαμβανόμενης παρέλασης της Άνοιξης, του Καλοκαιριού, του Φθινοπώρου και του Χειμώνα! Οι εποχιακές αυτές αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εμφάνιση της γεωργίας, πριν από 10.000 περίπου χρόνια. Γι' αυτό, κι επειδή η σπορά, η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτώνταν από τις αλλαγές των εποχών, η διάρκεια ενός ηλιακού έτους έπρεπε να μετρηθεί επακριβώς.

Η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε περίπου 365,25 ημέρες. Κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη. Από κάθε νέα θέση αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία κι έτσι μας φαίνεται ότι ο Ήλιος βρίσκεται μπροστά από διαφορετικά άστρα (καθώς κινείται από τη Δύση προς την Ανατολή), λόγω ακριβώς της κίνησης της Γης πάνω στην τροχιά της. Κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ήταν ο Ήλιος αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη, πάνω στην εκλειπτική. Η εκλειπτική, δηλαδή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση, ή η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.

Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση του γήινου ισημερινού πάνω στην ουράνια σφαίρα), θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δεν συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23,5 περίπου μοίρες, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία». Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «εαρινό ισημερινό σημείο», κι από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «φθινοπωρινό ισημερινό σημείο», και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο.

Από το εαρινό ισημερινό σημείο και μετά, ο Ήλιος φαίνεται να σκαρφαλώνει όλο και πιο πάνω στο βόρειο ημισφαίριο του ουρανού. Οι μέρες μεγαλώνουν, οι νύχτες μικραίνουν και ο καιρός γίνεται όλο και πιο θερμός. Περίπου τρεις μήνες αργότερα, στις 20-21 Ιουνίου, ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής, από το οποίο θα αρχίσει πλέον να κατέρχεται, «τρεπόμενος» και πάλι προς τον ισημερινό. Το σημείο αυτό, στις 20-21 Ιουνίου, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή μάλιστα για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.

Μετά τη θερινή τροπή, ο Ήλιος συνεχίζει να κατεβαίνει προς τον Νότο, και στις 22-23 Σεπτεμβρίου φτάνει στο φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, οπότε, όπως και στο εαρινό ισημερινό σημείο, έχουμε ίση μέρα και νύχτα: ισημερία. Αλλά η κάθοδος του Ήλιου συνεχίζεται, μέχρις ότου, στις 21-22 Δεκεμβρίου, φτάνει στο νοτιότερο σημείο της τροχιάς του, που ονομάζεται χειμερινό τροπικό σημείο, ή απλά χειμερινή τροπή ή χειμερινό ηλιοστάσιο. Από την ημέρα αυτή αρχίζει ο Χειμώνας. Αλλά από κει κι έπειτα ο Ήλιος σταματάει να κατέρχεται και ξαναρχίζει και πάλι να σκαρφαλώνει, κάθε μέρα όλο και πιο ψηλά.

Στη διάρκεια του Χειμώνα, οι ακτίνες του Ήλιου πέφτουν πάνω στο βόρειο ημισφαίριο της Γης με πλάγιο τρόπο, ενώ συμβαίνει το αντίθετο στο νότιο ημισφαίριο οπότε εκεί έχουν Καλοκαίρι. Στη διάρκεια της Άνοιξης ο Ήλιος βρίσκεται ακριβώς πάνω από τον ισημερινό της Γης, οπότε και τα δύο ημισφαίρια παίρνουν με τον ίδιο τρόπο της ζωογόνες ακτίνες του. Στη διάρκεια του Καλοκαιριού, ο Ήλιος ευνοεί το βόρειο ημισφαίριο, οι ακτίνες του πέφτουν πάνω μας περισσότερο κάθετα, και ενώ εμείς έχουμε Καλοκαίρι, στο νότιο ημισφαίριο έχουν Χειμώνα. Τέλος, το Φθινόπωρο, ο Ήλιος βρίσκεται και πάλι πάνω από τον γήινο ισημερινό, με ισομερή κατανομή της θερμότητας και στα δύο ημισφαίρια.

Εφαρμογη Τακ τικ στα μελισσια//DIY//Applying tac tic to beehives

Καταπολέμηση Βαρροα με Τακ τικ (Οδηγίες χρήσεως)//Fight Varrous with tac...

Προβατίνα στην λαδόκολλα.

Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε είναι τα εξής:

• Τρία κιλά προβατίνα μπούτι
• Αλάτι
• Πιπέρι
• Λάδι
• Σκόρδο 
• 1/4 Τυρί κεφαλοτύρι
• Δύο πιπεριές κόκκινες

Εκτέλεση

Πλένουμε το κρέας και το αφήνουμε να στεγνώσει. Στη συνέχεια το μαρινάρουμε με τα υλικά που ανέφερα παραπάνω, ανοίγουμε τρύπες στο κρέας με ένα μαχαίρι για να βάλουμε μέσα το σκόρδο και το τυρί και το αφήνουμε έτσι για τρεις ώρες. Έπειτα το τυλίγουμε στη λαδόκολα και την δένουμε δεξιά και αριστερά, βάζουμε το κρέας στο ταψί και το ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 4 ώρες.

Μέλι ανθέων

Πρόκειται για ένα μέλι ανάμεικτο με εξαιρετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και με ξεχωριστές ιδιότητες. Προέρχεται από την πληθώρα της φυσικής και αρωματικής χλωρίδας (λυγαριά, αγκάθι, θυμάρι, τριφύλλι, ευκάλυπτο, τσάι, φασκόμηλο, παλιούρι, λαδανιά). Διαθέτει εξαιρετικό άρωμα και γεύση με υψηλή θρεπτική αξία, λόγω του πλούτου σε ιχνοστοιχεία, κάλιο μαγνήσιο, φώσφορο και σίδηρο. Αποτελεί τροφή ιδιαίτερα πολύτιμη και θρεπτική για τον ανθρώπινο οργανισμό με ευεργετικές ιδιότητες κατά των καρδιοπαθειών, της αναιμίας, της κόπωσης αλλά και των παθήσεων του στομάχου.

Μέθοδος με δυο βασίλισσες.

Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι μελισσοκόμοι, η φυσική ύπαρξη δύο παραγωγικών βασιλισσών σε μία κυψέλη είναι σπάνια. Μερικές φορές μπορεί να υπάρξει συνεργασία ανάμεσα σε μία εξασθενημένη, γερασμένη βασίλισσα και μία από τις νεαρές βασίλισσες κόρες της, αλλά και τότε αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για μεγάλο διάστημα. Η μέθοδος των δύο βασιλισσών σε μία κυψέλη εφαρμόζεται από τους μελισσοκόμους για να δυναμώσουν τα μελίσσια τους πριν από κάποια ανθοφορία, γιατί έτσι γεννούν δύο βασίλισσες στην κυψέλη, ώστε να υπάρχει διπλάσιος αριθμός εργατριών. Με αυτόν τον τρόπο μειώνονται τα έξοδα συντήρησης, χρειάζεται λιγότερος κόπος, λιγότερος εξοπλισμός, οι πιθανότητες σμηνουργίας λιγοστεύουν και συλλέγεται περισσότερη γύρη και μέλι. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να δημιουργήσει κανείς κυψέλες με δύο βασίλισσες.

1ος τρόπος: Χωρίζουμε ένα δυνατό μελίσσι με διάφραγμα ανάμεσα στους ορόφους, εξασφαλίζοντας δεύτερη είσοδο στον πάνω όροφο. Μετά από τρεις μέρες ανοίγουμε την κυψέλη να βρούμε σε ποιόν όροφο είναι η βασίλισσα και σε ποιόν υπάρχουν βασιλικά κελιά. Καταστρέφουμε τα κελιά, παίρνουμε τον πολτό και σ' αυτόν τον όροφο βάζουμε μια νεαρή βασίλισσα γονιμοποιημένη, κλεισμένη μέσα σε κλουβάκι με ζαχαροζύμαρο στη μια πλευρά του. Η δεύτερη αυτή βασίλισσα σιγά-σιγά θα αποκτήσει την οσμή της κυψέλης και όταν φαγωθεί από τις εργάτριες το ζαχαροζύμαρο και ελευθερωθεί, θα έχει γίνει αποδεκτή από το μελίσσι, ιδίως αν έχει υψηλή γεννητική ικανότητα και σφρίγος.

2ος τρόπος: Χρησιμοποιούμε ένα διώροφο μελίσσι με νεαρό γόνο (λάβρες ως 3 ημερών) και στους δύο ορόφους. Βάζουμε χώρισμα μεταξύ των δύο ορόφων και εξασφαλίζουμε δεύτερη είσοδο στον επάνω όροφο. Σε τρείς μέρες κάνουμε επιθεώρηση για να βρούμε τη βασίλισσα. Διαπιστώνουμε σε ποιόν όροφο βρίσκονται κελιά ορφάνιας. Καταστρέφουμε τα μικρά, κακοσχηματισμένα και αφήνουμε τα καλύτερα.

Αντικαθιστούμε το χώρισμα με βασιλικό διάφραγμα, ώστε να συνενωθούν οι πληθυσμοί των δύο ορόφων. Μια μέρα πριν εκκολαφθεί η δεύτερη βασίλισσα στον όροφο με τα βασιλικά κελιά, δηλαδή 7-8 ημέρες μετά την πρώτη επέμβαση, τοποθετούμε πάλι το χώρισμα στη θέση του διαφράγματος. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί η παρθένα βασίλισσα είναι μικρή και μπορεί να περάσει από το διάφραγμα και να θανατωθεί από την πρώτη βασίλισσα της κυψέλης.

Δέκα ημέρες μετά την πιθανή εκκόλαψη της δεύτερης βασίλισσας κάνουμε μια γρήγορη επιθεώρηση, για να διαπιστώσουμε αν γονιμοποιήθηκε. Αν ναι, θα αντικαταστήσουμε το χώρισμα με διπλό βασιλικό διάφραγμα. Μεταξύ των δύο διαφραγμάτων πρέπει να υπάρχει κενός χώρος ενός περίπου εκατοστού. Το μελίσσι θα παραμείνει με τις δύο βασίλισσες για να δυναμώσει. Αφαιρούμε την παλιά βασίλισσα τριάντα περίπου ημέρες πριν από την κύρια ανθοφορία.

                                                                  Melissokomia.com

Ποια είναι η σχέση ζάχαρης και άγχους;

Οι βλαβερές συνέπειες που μπορεί να έχει για τη σωματική υγεία σας έχουν μελετηθεί καλά, για αυτό μιλάμε τόσο πολύ για τη μείωση της ζάχαρης ώστε να χάσετε βάρος και να μειώσετε τον κίνδυνο ασθενειών.

Ενώ η διακοπή των γλυκών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ένα πιο υγιή οργανισμό, είναι και η επίδραση της ζάχαρης στην ψυχική μας υγεία που αξίζει να εξετάσουμε.

Η ζάχαρη σε «ανεβοκατεβάζει»

Εάν η ιδέα σας να αντιμετωπίσετε το άγχος περιλαμβάνει ένα τσιζκέικ και ένα μπράουνι, υπάρχει μια καλή πιθανότητα να γνωρίζετε ακριβώς τι είναι η έξαψη από ζάχαρη.

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να νιώσουν έξαρση και μετά κουρασμένοι με ελάχιστη δυσφορία, υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων που πληρώνουν ένα μεγάλο τίμημα για να τρώνε πάρα πολλή ζάχαρη.

Αυτό συμβαίνει επειδή η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας επεξεργασμένης ζάχαρης μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα ανησυχίας, ευερεθιστότητας και θλίψης - κάτι που μπορεί να αποβεί πολύ βλαβερό σε άτομα με κατάθλιψη ή άγχος.

Αλλά γιατί η ζάχαρη προκαλεί τέτοιο πρόβλημα;

Όταν τρώτε πολλή ζάχαρη, το σώμα σας απελευθερώνει ινσουλίνη για να βοηθήσει στην απορρόφηση της περίσσειας γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος και στη σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Αυτό είναι καλό, έτσι; Οχι απαραίτητα.

Γιατί: Η υπερκατανάλωση ζάχαρης κάνει το σώμα σας να εργάζεται σκληρά για να επιστρέψει στα κανονικά επίπεδα.

Αυτά τα σκαμπανεβάσματα μπορεί να σας κάνουν να νιώσετε νευρικός και ευερέθιστος.

Αν έχετε άγχος ή κατάθλιψη, αυτά τα συμπτώματα είναι πιθανώς αυτά που αντιμετωπίζετε ήδη σε καθημερινή βάση. Η ζάχαρη απλώς θα τα επιδεινώνει.

Αν δεν προκαλεί άγχος, σίγουρα το κάνει χειρότερο

Εάν έχετε θέμα με το άγχος, τότε ξέρετε πόσο καταστροφική μπορεί να είναι η ζάχαρη.

Τα σκαμπανεβάσματα που προαναφέρθηκαν μπορεί να σας κάνουν να αισθανθείτε ευερέθιστοι, ασταθείς και με ένταση – δηλαδή όλες αυτές πο παρενέργειες που μπορεί να επιδεινώσουν το άγχος σας.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η ζάχαρη μπορεί επίσης να αποδυναμώσει την ικανότητα του σώματός σας να ανταποκρίνεται στο στρες, με αποτέλεσμα να νιώσετε άγχος και τελικά να μην καταφέρετε να αντιμετωπίσετε την αιτία του στρες.

Έχουν υπάρξει μερικές μελέτες που έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ ζάχαρης και άγχους, αλλά και οι δύο έγιναν σε αρουραίους. Ενώ τα ευρήματα έδειξαν μια σαφή σχέση μεταξύ της πρόσληψης ζάχαρης και του άγχους, οι ερευνητές θα ήθελαν να δουν περισσότερες μελέτες που γίνονται στον άνθρωπο.

Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης κατάθλιψης

Είναι δύσκολο να αποφύγεις να φας ένα γλυκό, ειδικά μετά από μια δύσκολη μέρα. Και όταν ασχολείσαι με την κατάθλιψη, μερικές φορές τα τρόφιμα μπορούν να χρησιμεύσουν ως μια μορφή θεραπείας.

Αλλά αυτός ο φαύλος κύκλος της κατανάλωσης ζάχαρης για να μετριάσει τα συναισθήματά σας θα κάνει τα συμπτώματά σας της θλίψης, της κόπωσης και της απελπισίας χειρότερα.

Η υπερκατανάλωση ζάχαρης προκαλεί ανισορροπίες σε ορισμένες χημικές ουσίες του εγκεφάλου. Αυτές οι ανισορροπίες μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη και μπορεί ακόμη και να αυξήσουν τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής ψυχικής υγείας σε μερικούς ανθρώπους.

Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης (67 γραμμάρια ή περισσότερο) κάθε μέρα ήταν 23% πιθανότερο να λάβουν μια διάγνωση κλινικής κατάθλιψης μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Παρόλο που η μελέτη αφορούσε μόνο τους άνδρες, η σχέση μεταξύ ζάχαρης και κατάθλιψης είναι επίσης εμφανής στις γυναίκες.

Η διακοπή των γλυκών μοιάζει με κρίση πανικού

Όταν πρόκειται να σταματήσετε την επεξεργασμένη ζάχαρη, πολλοί άνθρωποι προτείνουν να την κόψετε μαχαίρι. Αλλά εάν έχετε ιστορικό κρίσεων πανικού, ίσως δεν είναι καλή ιδέα.

Η διακοπή της ζάχαρης δεν είναι ευχάριστη.

Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες, όπως άγχος, ευερεθιστότητα, σύγχυση και κόπωση. Αυτό οδήγησε τους ειδικούς να εξετάσουν αν τα συμπτώματα διακοπής από τη ζάχαρη μπορούν να μιμηθούν αυτά ορισμένων φαρμάκων.

"Τα αποδεικτικά στοιχεία στη βιβλιογραφία δείχνουν ουσιαστικές παραλληλίες και επικαλύψεις μεταξύ των ουσιών και της ζάχαρης", εξηγεί ο Uma Naidoo, MD, που θεωρείται ειδικός τροφίμων στη Harvard Medical School.

Όταν κάποιος καταναλώνει σε μεγάλη ποσότητα ένα φάρμακο η ναρκωτικό, όπως η κοκαΐνη, εισέρχεται σε μία κατάσταση στερητικού συνδρόμου όταν σταματά να το παίρνει.

Ο Naidoo λέει ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν υψηλές ποσότητες ζάχαρης στη διατροφή τους μπορούν επίσης να βιώσουν στερητικά διακοπής εάν σταματήσουν ξαφνικά να καταναλώνουν ζάχαρη.

Αυτός είναι ο λόγος που αν κόψει μαχαίρι κάποιος που πάσχει από άγχος τη ζάχαρη μπορεί να μην είναι η καλύτερη λύση.

Η ζάχαρη μπορεί να έχεις αρνητικές επιδράσεις στον εγκέφαλό σας

Οι ερευνητές του UCLA διαπίστωσαν ότι μια διατροφή σταθερά υψηλή σε φρουκτόζη από ζαχαρούχα στοιχεία όπως η σόδα επιβραδύνει τον εγκέφαλό σας, γεγονός που μπορεί να παρεμποδίσει τη μνήμη και τη μάθηση. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα γονίδια στον εγκέφαλο θα μπορούσαν να καταστραφούν από τη φρουκτόζη.

Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη μνήμη και τη μάθηση και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε νόσο του Alzheimer, διαβήτη και καρδιακή νόσο. Ωστόσο η μελέτη αυτή έγινε σε αρουραίος, αλλά αξίζει να μειώσετε γενικότερα την λήψη φρουκτόζης ή ζάχαρης.

Μουσμουλιά

Εριοβοτρύα η ιαπωνική(Eriobotrya japonica η επιστημονική της ονομασία). Είναι αειθαλές δέντρο, ιθαγενές της Κίνας και της Ιαπωνίας. Στην Ελλάδα εισήχθη στα μέσα του 19ου αιώνα.

Το ύψος της ξεπερνά τα έξι μέτρα, τα φύλλα της είναι δερματώδη, σκληρά σε σκούρο πράσινο χρώμα, το κάτω μέρος τους είναι χρώματος μπεζ και είναι καλυμμένα με ένα ελαφρό χνούδι.

Η ανθοφορία της μουσμουλιάς διαρκεί από μέσα Νοέμβρη έως και τέλος Δεκεμβρίου ανάλογα με το κλίμα της περιοχής και μέχρι να χτυπήσει η παγωνιά τα άνθη της, τότε αναστέλλεται η νεκταροέκκριση και η γυρεοδοσία. Τα άνθη ευρίσκονται στις άκριες και κορυφές των κλαδιών και σχηματίζουν ταξιανθίες με πολύ πυκνό χνούδι.

Η μουσμουλιά είναι ένα θαυμάσιο μελισσοκομικό φυτό γιατί την εποχή που ανθίζει υπάρχει μεγάλη έλλειψη ανθοφοριών, έτσι η φρέσκια γύρη και το νέκταρ που μπαίνουν στις κυψέλες είναι ευλογία.
Η μουσμουλιά είναι ανθεκτικό φυτό στην ζέστη όσο και στο κρύο, αντέχει μέχρι τους - 12 βαθμούς
Τα άνθη έχουν χρώμα λευκοκίτρινο με πέντε πέταλα είναι ερμαφρόδιτα αλλά γονιμοποιούνται με μέλισσες και άλλα έντομα, έχουν πολύ ευχάριστη μυρωδιά, θυμίζει πικραμύγδαλο. 

Συλλέκτρια νέκταρος σε άνθη μουσμουλιάςΕίναι εύκολο φυτό και αναπτύσσεται γρήγορα, πολλαπλασιάζεται με σπόρους, οι καρποί είναι καλό να φυτευτούν αμέσως μόλις βγουν από το φρούτο γιατί όσο αργούν να φυτευτούν χάνουν την βλαστική τους ικανότητα, η καρποφορία του αρχίζει από τον πέμπτο με έκτο χρόνο.

Τα φρούτα της μουσμουλιάς τα μούσμουλα, είναι από τα πρώτα φρούτα εποχής που ωριμάζουν, διάρκεια ωρίμανσης Απρίλιο μέχρι Μάιο, έχουν χρώμα κίτρινο είναι πολύ ζουμερά και περιέχουν τρεις με τέσσερις μεγάλους σπόρους.

Η μουσμουλιά είναι ανθεκτικό φυτό στην ζέστη όσο και στο κρύο, αντέχει μέχρι τους -12 βαθμούς, έρχεται σε πλήρη παραγωγή μετά τον δέκατο χρόνο και η διάρκεια παραγωγής του ξεπερνά τα σαράντα χρόνια.

Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες

Άγνοια η και διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούσθηκε ότι δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί.

Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες. Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Και εξηγούμεθα: 


Ο Μάρκος Μπότσαρης, στην μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα : »Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρεττανική σημαία». Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης – όχι αλβανικής – και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική εθνική συνείδηση, διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης – Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνιτό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών. Κατά την Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών. Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία τους. Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί, εντεταγμένοι στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι Μουσουλμάνοι ένοιωθαν Τούρκοι, εξ ου και ο όρος Τουρκαλβανοί. Εάν μιλούμε για αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση δεν πρέπει να αναφερόμαστε στους Μποτσαραίους, την Μπουμπουλίνα και τους Κουντουριώτηδες, αλλά στους Τουρκαλβανούς που χρησιμοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά ως σφαγείς των Ελλήνων.

Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην Βαλκανική. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου. Ο Γεώργιος Καστριώτης – Σκεντέρμπεης, που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών Αλβανών, ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξον Ηπειρώτη (15ο αιών). Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του 15ου αιώνος η λέξη «Αλβανός» ερμηνεύεται » Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο» χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή τους. Η αλβανική συνείδηση είναι οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων των ενδιαφερομένων , τις οποίες κατέγραψε ο σύγχρονός μας διαπρεπής Βαλκανιολόγος Αχιλλεύς Λαζάρου.

Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !

Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ’ αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση. Άλλωστε και στους Βαλκανικούς πολέμους οι Μουσουλμάνοι της Αλβανίας πολέμησαν, και μάλιστα δυναμικά, στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού. Μετά το 1908 πολλά από τα μέλη του Νεοτουρκικού κομιτάτου, το οποίο σχεδίασε και ξεκίνησε τον διωγμό των Ελλήνων ήταν Τουρκαλβανοί.

Η λέξη Αλβανία, σημαίνει Λευκή Χώρα από το λατινικό ΑΛΜΠΑ : λευκή. Είναι όρος με γεωγραφική και όχι εθνολογική σημασία.

Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες και πολλούς κατοίκους των Μεσογείων, προέρχονται από τελείως διαφορετική ρίζα. Συγκεκριμένα από τη λέξη «Άρβανον», τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής. Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες ουδέποτε είχαν διαφορετική συνείδηση από τους υπόλοιπους Έλληνες. Παρεμφερές παράδειγμα μας δίδουν οι σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι Κώττας, Κύρου, Νταλίπης και άλλοι, οι οποίοι πολέμησαν υπέρ της Ελλάδος κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Καθώς και οι τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι της Καππαδοκίας που κράτησαν μέσω της Εκκλησίας την ελληνικότητά τους αν και έχασαν την ελληνική γλώσσα. Οι δίγλωσσοι Έλληνες αρβανιτόφωνοι, βλαχόφωνοι, σλαβόφωνοι, κ.λ.π. μας προσφέρουν χαρακτηριστικές αποδείξεις ότι στα Βαλκάνια κατά τους τελευταίους πέντε τουλάχιστον αιώνες η Ορθόδοξη πίστη – και γενικότερα η θρησκεία – διαμορφώνει την εθνική συνείδηση πολύ περισσότερο και από το γλωσσικό ιδίωμα.

Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών. Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ; Ίσως ο ένας να μπορεί να καταλαβαίνει κάποιες λέξεις από τον άλλο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν η έχουν την ίδια εθνική συνείδηση… Μην ξεχνούμε ότι Σέρβοι, Κροάτες και Βοσνιομουσουλμάνοι μιλούν ακριβώς την ίδια γλώσσα, παρά ταύτα συγκρούσθηκαν μεταξύ τους με οδυνηρές συνέπειες.

Σέβομαι και κατανοώ τις προσπάθειες πολιτικών και δημοσιογράφων να περιορίσουν τα ενδεχόμενα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας – αν και οι ρίζες των προβλημάτων δεν έχουν μελετηθεί σωστά – στην κοινωνία μας. Όμως κάτι τέτοιο δεν γίνεται με άγνοια η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας. Ας μάθουμε καλά την Ιστορία μας ώστε και τους Έλληνες Αρβανίτες να τιμούμε για την εθνική τους προσφορά και με τον γείτονα αλβανικό λαό να διατηρούμε σχέσεις καλής γειτονίας, χωρίς βεβαίως να λησμονούμε την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου. 

Του Κων/νου Χολέβα,

Πολιτικού Επιστήμονος

Σκούρκος εναντίον σφήκας

Συνένωση μελισσιών με μελισσόχορτο

Η κριτική του Πλάτωνα στη Δημοκρατία

HELD DAVID

Professor of Political Science in the School of Government and International Affairs

Η ισότητα του δικαιώματος συμμετοχής των πολιτών στην εκκλησία του δήμου, να εισακούονται από αυτήν και να κατέχουν δημόσια αξιώματα, παρόλο που ασφαλώς δεν οδηγούσε στην πλήρη εξασφάλιση ίσης εξουσίας για όλους τους πολίτες, ήταν αρκετή για να ανησυχήσει τους πιο γνωστούς επικριτές της αθηναϊκής δημοκρατίας, ένας από τους οποίους ήταν και ο Πλάτωνας. […]

Η δημοκρατία, κατά τον Πλάτωνα, παρουσιάζει μια σειρά ελλείψεις που συνδέονται η μία με την άλλη. Αυτές αναπτύσσονται σε αρκετά σημεία του πλατωνικού έργου, και ειδικότερα στις δύο περίφημες παραβολές της Πολιτείας για τον κυβερνήτη του πλοίου (408a) και το φύλακα ενός «μεγάλου δυνατού και καλοτρεφούμενου ζώου» (493a). Αξίζει να αρχίσουμε με την παραβολή του καραβοκύρη:

«Φαντάσου λοιπόν […] ο καραβοκύρης πρώτα να είναι πιο σωματώδης και πιο δυνατός απ’ όλους που είναι μες στο καράβι, μα να είναι μαζί και κάπως κουφός, να μη βλέπει και πολύ καλά και να μην καταλαβαίνει και πάρα πολλά πράματα από τη ναυτική τέχνη· οι ναύτες να μαλώνουν μεταξύ τους για την κυβέρνηση του πλοίου και να έχει ο καθένας την αξίωση να την πάρει αυτός απάνω του, χωρίς ποτέ του να έχει μάθει την τέχνη κι ούτε να μπορεί να μη πει μήτε με ποιον δάσκαλο μήτε ποιον καιρό την έμαθε, αλλά, μάλιστα και να υποστηρίζει πως αυτή δεν είναι πράγμα που διδάσκεται, κι αν κανείς λέει το εναντίον, να είναι έτοιμος να τον κομματιάσουν· φαντάσου τους ακόμα να κρέμονται όλοι τους απάνω στον καραβοκύρη και να τον παρακαλούν και να κάνουν το παν για να τους δώσει στο χέρι το τιμόνι, κι αν δεν το επιτύχουν και προτιμηθούν άλλοι, να τους σκοτώσουν και να τους ρίχνουν στη θάλασσα, έπειτα να μεθύσουν τον καλό τους καραβοκύρη ή να τον ποτίσουν με κανένα ναρκωτικό, ή να τον ξεφορτωθούν με όποιον άλλο τρόπο, και τότε να γίνουν αυτοί κύριοι του καραβιού, να ριχτούν στις προμήθειες και να το στρώσουν στο φαγοπότι και στο γλέντι, ενώ το καράβι θα πηγαίνει όπως φαντάζεται πια κανείς πως θα πηγαίνει· κι εκτός απ’ αυτά, να επαινούν και να ονομάζουν άξιο ναυτικό και κυβερνήτη και έμπειρο σ’ όλα τα ζητήματα της τέχνης εκείνον που τα καταφέρνει μια χαρά να τους βοηθήσει να πάρουν με το καλό ή με το κακό τη διοίκηση από τα χέρια του καραβοκύρη, ενώ κάθε άλλον που δεν είναι τέτοιος, τον κατηγορούν γι’ άχρηστο, χωρίς να είναι σε θέση να καταλαβαίνουν πως ο αληθινός κυβερνήτης πρέπει να το έχει δουλειά του να ξέρει τα γυρίσματα της χρονιάς, τις ώρες και τις εποχές, τον ουρανό, τ’ άστρα, τους ανέμους και ότι άλλο σχετίζεται με την τέχνη, αν πρόκειται να είναι στ’ αλήθεια κυβερνήτης του καραβιού· πως όμως θα το κυβερνήσει, είτε θέλουν είτε δεν θέλουν μερικοί από το πλήρωμα, αυτό νομίζουν πως δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη μάθηση ή τέχνη που να μπορεί να την αποκτήσει κανείς εκτός από την καθαυτό κυβερνητική· σε ένα λοιπόν καράβι που συμβαίνουν όλ’ αυτά, και βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση τα πληρώματα, ποιαν ιδέα νομίζεις πως θα είχαν οι ναύτες για έναν αληθινό κυβερνήτη; Δε θα τον ονόμαζαν πραγματικά μωρολόγο άνθρωπο και μετεωροσκόπο και άχρηστο γι’ αυτούς;» (Πλάτωνα, Πολιτεία, 488a-489a, μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη).

Λέγοντας «αληθινός κυβερνήτης», ο Πλάτωνας εννοεί τη μειοψηφία που, με τις ικανότητες και την εμπειρία της, έχει το ισχυρότερο νόμιμο δικαίωμα να κυβερνήσει το σκάφος. Και τούτο επειδή ο λαός (οι ναύτες) χειρίζεται τις υποθέσεις του με βάση τις παρορμήσεις, τα συναισθήματα και τις προκαταλήψεις του. Ο λαός δεν έχει ούτε την εμπειρία ούτε τις γνώσεις γι’ ασφαλή ναυσιπλοΐα, δηλαδή δεν διαθέτει πολιτική κρίση. Επιπλέον, ο μόνος άρχοντας που θαυμάζει ο λαός είναι ο συκοφάντης, «αυτός που διακηρύττει ότι είναι φίλος και προστάτης των συμφερόντων του λαού» (Πολιτεία, 558b, 558c). Όλοι αυτοί που «συναγελάζονται με το πλήθος και θέλουν να είναι αρεστοί απ’ αυτό» μπορούν άμεσα «να συγκριθούν με τους ναύτες» (489c). Σε μια δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει σωστή ηγεσία· οι ηγέτες εξαρτώνται από τη λαϊκή επιδοκιμασία και επομένως συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρούν τη δημοτικότητα τους και το αξίωμά τους. Η πολιτική ηγεσία εξασθενεί εξαιτίας των υποχωρήσεων προς τις λαϊκές απαιτήσεις και επειδή η πολιτική στρατηγική βασίζεται σε ότι μπορεί να «πουληθεί». Η συνετή κρίση, οι δύσκολες αποφάσεις, οι σκληρές επιλογές, οι δυσάρεστες αλήθειες αναγκαστικά θα αποφεύγονται. Η δημοκρατία περιθωριοποιεί τους σώφρονες.

Επιπλέον, το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας είναι ασυμβίβαστο με τη διατήρηση της εξουσίας, της τάξης και της σταθερότητας. Όταν τα άτομα είναι ελεύθερα να κάνουν ότι θέλουν και απαιτούν ίσα δικαιώματα, ανεξάρτητα από τις ικανότητες και τη συνεισφορά τους, βραχυπρόθεσμα το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία μιας φαινομενικά όμορφης κοινωνίας με «κάθε λογής ήθη και χαρακτήρες». Ωστόσο, μακροπρόθεσμα το αποτέλεσμα θα είναι η ενδοτικότητα και η ανοχή απέναντι στις «πονηρές» επιθυμίες, γεγονός που υπονομεύει το σεβασμό στις πολιτικές και ηθικές αρχές. Οι νέοι παύουν να φοβούνται και να σέβονται τους δασκάλους τους· διαρκώς προκαλούν τους μεγαλύτερους και οι τελευταίοι «μιμούνται τους νέους» (Πολιτεία, 563b). Κοντολογίς, «η ψυχή των πολιτών γίνεται τόσο ευπαθής, ώστε και στην ελάχιστη υποψία καταναγκασμού […] αγανακτούν και εξεγείρονται. Στο τέλος […] καταντούν να μη λογαριάζουν καθόλου τους νόμους […] για να μην έχουν κανέναν απολύτως κύριο» (Πολιτεία, 563b). Η «ύβρις» αποκαλείται «καλή ανατροφή, η αναρχία ελευθερία, η ακολασία μεγαλοπρέπεια και η αναίδεια ανδρεία» (560e). Η ψευδής «ισότητα στις ηδονές» οδηγεί «το δημοκρατικό άνθρωπο» να περνάει τη ζωή του «από μέρα σε μέρα». Αντίστοιχα, η κοινωνική συνοχή απειλείται, η πολιτική ζωή γίνεται όλο και πιο αποσπασματική και η πολιτική φορτίζεται με τις έριδες των φατριών. Αναπόφευκτα ξεσπούν σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στα επιμέρους συμφέροντα, καθώς κάθε φατρία πιέζει για το δικό της συμφέρον και όχι για το συμφέρον του κράτους ως σύνολον. Η συνειδητή αφοσίωση στο καλό της κοινότητας και στην κοινωνική δικαιοσύνη καθίσταται αδύνατη.

Αυτή η κατάσταση αναπόφευκτα οδηγεί σε ατελείωτες μηχανορραφίες, ελιγμούς και πολιτική αστάθεια: πολιτική κυριαρχείται από αχαλίνωτες επιθυμίες και φιλοδοξίες. Όλοι ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τα συμφέροντα της κοινότητας, αλλά στην πραγματικότητα ο καθένας εκπροσωπεί τον εαυτό του και την εγωιστική δίψα για εξουσία. Αυτοί που έχουν κάποιους πόρους, είτε από πλούτο είτε από μια θέση κύρους, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, αναπόφευκτα θα βρεθούν κατηγορούμενοι· και η σύγκρουση ανάμεσα στους πλούσιους και στους πτωχούς θα πάρει οξύτατες διαστάσεις. Στις συνθήκες αυτές, η αποσύνθεση της δημοκρατίας είναι, υποστηρίζει ο Πλάτων, πολύ πιθανή. «Η υπερβολή σε κάθε πράγμα φέρνει τη μετάπτωση στην αντίθετη υπερβολή» και η «υπερβολική ελευθερία […] οδηγεί στην υποδούλωση» (Πολιτεία, 563a, 564a). […] καθώς η δημοκρατία παρασύρεται στη δίνει των διαφωνιών και των συγκρούσεων, φαίνεται ότι οι δημοφιλείς ήρωες προσφέρουν καθαρή άποψη, καθαρή καθοδήγηση και την υπόσχεση να καταπνίξουν την αντιπολίτευση. Έτσι μπαίνει κανείς στον πειρασμό να υποστηρίζει τον τύραννο της επιλογής του. Αλλά φυσικά, από τη στιγμή που θα καταλάβουν την κρατική εξουσία, οι τύραννοι τείνουν να τη χρησιμοποιήσουν αποκλειστικά προς όφελός τους.

Ο Πλάτωνας δεν πίστευε ότι η τυραννία καθεαυτή αποτελούσε βιώσιμη λύση στο πρόβλημα της δημοκρατίας. Οι τύραννοι σπάνια είναι «αληθινοί καραβοκύρηδες». Στη δεύτερη περίφημη παραβολή με το «μεγάλο και πανίσχυρο ζώο» (τη μάζα του λαού), ο Πλάτωνας καθιστά σαφές ότι δεν αρκεί να ξέρει ο φύλακας πώς να ελέγχει το ζώο μέσω της μελέτης των διαθέσεων, των αναγκών και των συνηθειών του. Για τη σωστή φροντίδα και εκπαίδευση του ζώου απαιτείται να ξέρει κανείς ποιες από τις προτιμήσεις και τις επιθυμίες αυτού του πλάσματος είναι «καλές ή κακές, ωραίες ή άσχημες, δίκαιες ή άδικες» (Πολιτεία, 5933b,c). Με λίγα λόγια, η θέση του Πλάτωνα είναι ότι τα προβλήματα του κόσμου δεν μπορούν να επιλυθούν παρά μόνο αν κυβερνήσουν οι φιλόσοφοι, επειδή μόνο αυτοί, όταν είναι ολόπλευρα μορφωμένοι και εκπαιδευμένοι, έχουν την ικανότητα να εναρμονίσουν όλα τα στοιχεία της ανθρώπινης ζωής υπό «την κυριαρχία της σοφίας». Ακολουθώντας τον Σωκράτη, ο Πλάτωνας πίστευε ότι «η γνώση είναι αρετή», δηλαδή ότι η «καλή ζωή», τόσο για τα άτομα όσο και για τις ομάδες, είναι ένα αντικειμενικό φαινόμενο: υπάρχει ανεξάρτητα από τις παρούσες, άμεσες καταστάσεις και μπορεί να κατακτηθεί μέσα από τη συστηματική σπουδή. Η γνώση του φιλοσόφου, που έχει κατακτηθεί με προσπάθεια είναι αυτό που δικαιώνει την καταλληλότητα του να κυβερνήσει. Η ικανότητά του να ρυθμίζει τα πράγματα με τον πιο πλεονεκτικό τρόπο δείχνει ότι η αρχή του πολιτεύματος πρέπει να είναι η αρχή της πεφωτισμένης δεσποτείας.    

[…] Αρχίζοντας από μια αντίληψη ενός φυσικού καταμερισμού της εργασίας, όπου οι τάξεις των ατόμων βρίσκουν τον κατάλληλο ρόλο τους (σε γενικές γραμμές, ως ηγέτες, στρατιώτες ή εργάτες) καθήκον του φιλοσόφου είναι η διερεύνηση αυτού του καταμερισμού,προκειμένου: (α) να ενθαρρύνονται οι ιδιαίτερες αρετές που απαιτούνται για κάθε είδος εργασίας (σοφία, θάρρος, εγκράτεια) και (β) να εξασφαλίζεται ότι τα άτομα εκτελούν τις σωστές λειτουργίες τους. Τα άτομα και τα κράτη αντιμετωπίζονται ως οργανικές ολότητες όπου, όταν το όλον είναι υγιές, οι άνθρωποι μπορούν να επιτελέσουν τις λειτουργίες τους, να ικανοποιούν τις ανάγκες τους, να ολοκληρώνουν τον εαυτό τους και, επομένως, να ζουν σε ένα σωστό, ασφαλές και δυνατό κράτος. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορεί να θριαμβεύσει η δικαιοσύνη και να επιτευχθεί η καλή ζωή.

Πρέπει να επισημανθεί ότι στην αντίληψη του Πλάτωνα, και γενικότερα στην αρχαία ελληνική σκέψη, η ελευθερία, την οποία διασφαλίζει το κράτος, δεν περιορίζεται τόσο για το άτομο καθεαυτό όσο για την ικανότητα του να εκπληρώσει το ρόλο του στο σύμπαν. […]

Η θέση που ανέπτυξε ο Πλάτωνας στην Πολιτεία τροποποιήθηκε ως ένα βαθμό στα μετέπειτα έργα του, κυρίως στον Πολιτικό και τους Νόμους. Στα έργα αυτά γίνεται η παραδοχή ότι στο πραγματικό, σε αντιδιαστολή με το ιδεατό, κράτος, η εξουσία δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς κάποια μορφή λαϊκής συναίνεσης και συμμετοχής. Επίσης εδώ επιβεβαιώνεται η σημασία της κυριαρχίας του νόμου ως τρόπου οριοθέτησης της νόμιμης δράσης αυτών που ασκούν «δημόσια» εξουσία – δηλαδή των φιλόσοφων-βασιλέων. Είναι επίσης σημαντικό ότι εισάγεται η θεωρία ενός «μικτού κράτους», που συνδυάζει στοιχεία μοναρχίας και δημοκρατίας, προαναγγέλλοντας κάποιες θέσεις που αναπτύχθηκαν αργότερα από τον Αριστοτέλη και (με μια χαλαρή έννοια από τον Montesquieu. Ο Πλάτων μάλιστα συνέλαβε και ένα σύστημα πολλαπλής ψήφου, του οποίου κάτι αντίστοιχο εμφανίστηκε αργότερα, στα κείμενα διακεκριμένων θεωρητικών, όπως του John Stuart Mill. Αλλά οι ιδέες αυτές στο σύνολό τους δεν αναπτύχθηκαν συστηματικά και η απόπειρα του Πλάτωνα να εμπλουτίσει την αντίληψή του περί ενός επιθυμητού συστήματος εξουσίας με κάποια δημοκρατικά στοιχεία, δεν κατέληξε σε ένα νέο δημοκρατικό μοντέλο. 

12 ασυνήθιστοι αλλά θεραπευτικοί τρόποι για να χρησιμοποιείτε το μέλι

Μήπως μόλις αγοράσατε ένα βάζο με ακατέργαστο μέλι και το βάλατε στο ντουλάπι σας; Μήπως ενώ γνωρίζετε ότι είναι καλό για σας αγωνίζεστε να βρείτε τρόπους για να το χρησιμοποιήσετε εκτός από το τσάι σας; Είστε τυχεροί! Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χρησιμοποιήσετε το μέλι, ενώ μερικοί από αυτούς, όπως οι 12 που ακολουθούν, είναι κάπως ασυνήθιστοι.

1. Φτιάξτε ένα υγιεινό ρόφημα όταν γυμνάζεστε

Το ακατέργαστο μέλι και το φυσικό, ανεπεξέργαστο θαλασσινό αλάτι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αποκαταστήσετε τα σάκχαρα και τα άλατα που χάνετε όταν ιδρώνετε κατά τη διάρκεια της γυμναστικής. Χρησιμοποιείστε τσάι από ιερό βασιλικό ως βάση και αναμείξτε 1 κουταλιά της σούπας μέλι και 1 πρέζα θαλασσινό αλάτι σε 2 φλιτζάνια του τσαγιού.

2. Το μέλι είναι μια τροφή που δεν χαλάει ποτέ

Το μέλι θεωρούνταν η τροφή των θεών και πράγματι πρόκειται για ένα τρόφιμο που δεν χαλάει ποτέ. Μάλιστα, έχει βρεθεί αποθηκευμένο μέλι σε αρχαίους αιγυπτιακούς τάφους. Παρέχει επίσης την τέλεια ισορροπία γλυκόζης και φρουκτόζης για ενέργεια, μαζί με πολλές βιταμίνες και ένζυμα.

3. Επούλωση εγκαυμάτων

Έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες σχετικά με τη χρήση ακατέργαστου μελιού για τη θεραπεία εγκαυμάτων, καθώς είναι απίστευτα αποτελεσματικό στην ανακούφιση και επούλωση του δέρματος. Για να χρησιμοποιήσετε το ακατέργαστο μέλι με αυτόν τον τρόπο, πρώτα δροσίστε την περιοχή με το έγκαυμα με κρύο νερό ή πάγο. Στη συνέχεια, απλώστε καθαρό, ακατέργαστο μέλι. Τυλίξτε την περιοχή με πλαστικό περιτύλιγμα για να παραμείνει στη θέση του. Να αλλάζετε τον επίδεσμο και να ελέγχετε για τυχόν λοίμωξη κάθε 48 ώρες.

Σημείωση: δοκιμάστε αυτή τη θεραπεία στο σπίτι μόνο για ήσσονος σημασίας εγκαύματα. Σε περίπτωση σοβαρών εγκαυμάτων, συμβουλευτείτε γιατρό.

4. Πλύνετε το πρόσωπό σας

Ξεχάστε τα ακριβά καθαριστικά προσώπου και χρησιμοποιήστε ακατέργαστο μέλι. Είναι φυσικό αντιβακτηριακό και αντιφλεγμονώδες, αλλά όχι σκληρό για το δέρμα. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για την ακμή, την ερυθρότητα και το ξηρό, ερεθισμένο δέρμα.

5. Απαλλαγείτε από την κολπική μυκητίαση

Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η εφαρμογή ακατέργαστου μελιού μέσα και γύρω από τον κόλπο μπορεί να βοηθήσει στην απαλλαγή από τη μυκητίαση. Απλώστε το μέλι μέσα και γύρω από την περιοχή, αφήστε το για 30 λεπτά και στη συνέχεια ξεπλυθείτε.

6. Φτιάξτε μαλακτικό για τα μαλλιά σας

Προσθέστε μέλι στο μαλακτικό σας ή χρησιμοποιήστε το μόνο του σαν μάσκα για τα μαλλιά. Τα μαλλιά σας θα γίνουν απαλά και μεταξένια, απλώς φροντίστε να τα ξεπλύνετε πολύ καλά!

7. Θεραπεύστε τον βήχα και τον πονόλαιμο

Μπορείτε να καταπραΰνετε τον πονόλαιμο ή τον βήχα προσθέτοντας 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα και 1 κουταλιά της σούπας φρέσκο, τριμμένο τζίντζερ σε ένα φλιτζάνι σχεδόν βραστό νερό και αφήνοντάς το να μουλιάσει για 5 λεπτά. Στη συνέχεια, προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού και 2 κουταλιές της σούπας μέλι. Ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί το μέλι και στη συνέχεια πιείτε το!

8. Θεραπεύστε τις πληγές

Οι αντιβακτηριδιακές ιδιότητες του μελιού είναι αποτελεσματικές στον καθαρισμό και την επούλωση μικρών κοψιμάτων και γρατσουνιών. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ακατέργαστο μέλι σε μικρές πληγές αντί για αντιβιοτική αλοιφή.

9. Χρησιμοποιήστε το ως ενυδατικό χειλιών

Φτιάξτε ένα μείγμα από μέλι και λάδι καρύδας για να ενυδατώσετε τα χείλη σας. Είναι ωφέλιμο για τα χείλη σας, τα προστατεύει από τις τοξίνες κι έχει υπέροχη γεύση!

10. Χρησιμοποιήστε το όταν κάνετε το μπάνιο σας

Προσθέστε μερικές κουταλιές της σούπας μέλι όταν κάνετε το μπάνιο σας για να μαλακώσει το δέρμα σας και να γίνει πιο γλυκιά η μυρωδιά του. Για να γίνει ακόμα πιο απαλό, προσθέστε ένα φλιτζάνι γάλα. Ο συνδυασμός μελιού και γάλακτος ήταν ένα από τα αγαπημένα μυστικά ομορφιάς της Κλεοπάτρας, η οποία τα χρησιμοποιούσε για να διατηρεί ένα απαλό, αψεγάδιαστο δέρμα.

11. Εξολοθρεύστε τα παράσιτα

Μήπως φάγατε κρέας ελαφρώς μαγειρεμένο; Μήπως ξεχάσατε να πλύνετε τα χέρια σας αφού πήγατε με τα παιδιά σας στον ζωολογικό κήπο; Ξεφορτωθείτε τα ενοχλητικά παράσιτα με ένα μείγμα από ακατέργαστο μέλι και μηλόξυδο. Απλώς προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας μηλόξυδο και 1 κουταλιά της σούπας μέλι σε ένα ποτήρι νερό και πιείτε το!

12. Διώξτε τον πονοκέφαλο

Όταν τύχει να πιείτε παραπάνω αλκοόλ, ξεκινήστε την επόμενη μέρα σας με ένα ποτήρι νερό με μέλι. Το μέλι έχει αποδειχτεί ότι βοηθά πραγματικά το σώμα να διασπάσει το αλκοόλ πιο γρήγορα με αποτέλεσμα να αποβάλλεται από το σώμα κάνοντάς σας να νιώσετε καλύτερα. Ένα ποτήρι νερό με περίπου 1 ή 2 κουταλιές της σούπας μέλι είναι αρκετό.

Βεβαιωθείτε ότι θα χρησιμοποιήσετε 100% ακατέργαστο, βιολογικό μέλι, διότι πολλά από τα προϊόντα που πωλούνται ως «μέλι» δεν είναι τίποτα περισσότερο από ψημένο σιρόπι καλαμποκιού με επιπλέον γλυκαντικές ουσίες.

Επικίνδυνο σκαθάρι καταστρέφει τα δάση (video)

Ενα είδος βιετναμέζικου σκαθαριού που καταστρέφει τα δάση σε διάφορες περιοχές τους πλανήτη δείχνει να εξαπλώνεται διαρκώς! Καλό θα είναι και οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας να βρίσκονται σε επαγρύπνηση για καλό και για κακό!

Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν μύκητα που μεταφέρουν τα συγκεκριμένα σκαθάρια ο οποίος και θα μπορούσε να καταστρέψει μισό εκατομμύριο δέντρα του δάσους του Γιοχάνεσμπουργκ, ένα από τα πιο πράσινα στο κόσμο, το οποίο και κινδυνεύει να προσβληθεί άμεσα από το συγκεκριμένο αυτό είδος σκαθαριού.

Εκτός από την Νότια Αφρική από αυτό το είδος σκαθαριού έχουν προσβληθεί και περιοχές των ΗΠΑ αλλά και του Ισραήλ όπως θα ακούσετε από το ρεπορτάζ, οπότε καλό θα είναι και οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας να βρίσκονται σε επαγρύπνηση για καλό και για κακό!!

Ακονιζιά

Πολλοί την ονομάζουν και Ίνουλα (Inula viscosa). Το γένος Ditrichia διακρίνεται από το γένος Inula μόνο από βοτανολογικές λεπτομέρειες (Σφήκας Γιώργος)  . «Αυτή είναι η Ελλάδα, η χώρα των αντιθέσεων, που απλώνει νωχελικά το κορμί της πάνω στα κύματα της Μεσογείου. Οι αντιθέσεις αυτές, στο κλίμα και το έδαφος, έχουν την επίδρασή τους σ’ όλα τα ζωντανά πλάσματα που την κατοικούνε. Άνθρωποι, ζώα, πουλιά και φυτά, όλα χαρακτηρίζονται από μια υπέροχη αστάθεια, από μια αφάνταστη ποικιλία που γέννησε τον μοναδικό αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Έτσι εξηγείται πώς πάνω σε μια τόσο μικρή χώρα ζουν πάνω από 6.000 είδη φυτών κι απ’ αυτά το ένα δέκατο περίπου είναι αποκλειστικά ελληνικά και μοναδικά στον κόσμο. Πολλά από αυτά κάνουν θαυμάσια λουλούδια και όταν ανθίζουν μοιάζουν με πολύτιμα κοσμήματα στο πράσινο ταπέτο των λιβαδιών ή στην κατάξερη, σταχτιά επιφάνεια των βράχων. 
Όμως δεν θ’ ασχοληθούμε μ’ αυτά τα υπέροχα στολίδια της φύσης, αλλά με άλλα, πιο κοινά, λιγότερο ωραία και συχνά περιφρονημένα φυτά του βουνού και του κάμπου. Ανάμεσα σ’ αυτά τα ασήμαντα πλάσματα, που τα προσπερνούμε με αδιαφορία ή τα πατάμε με τα πόδια μας, βρίσκονται τα πιο πολύτιμα γιατρικά, που για χιλιάδες χρόνια θεράπευαν το λαό μας». (…) Άλλα ονόματα: Κόνυζα, Ακονυζία, Κόνυζο, Νεροκόνυζο, Νεροκολλησιά, Ψυλλήθρα, Ψυλλίστρα, Χρυσόβεργα. Ψιλίθρι, Σκοτζάρι, Ακόνιζα, Ψιλόχορτο, Ψιλίστρα, Κονισός, Κολυτσάρι False Yellowhead, Sticky Fleabane, Woody Fleabane and Yellow Fleabane. Ιθαγενές φυτό , απαντάται στην ευρύτερη Μεσόγειο σε ξηρές όχθες ποταμών ,σε εγκαταλελειμμένα αγροτεμάχια, στις άκρες των δρόμων μέχρι και 1500 μέτρα υψόμετρο. Την συναντάς ακόμα και στα πιο άγονα και ξηρά εδάφη. Προτιμά γυμνά εδάφη και άκρες δρόμων. Αυτοφυής πολυετή πόα με πράσινα κολλώδη φύλλα και κίτρινες ταξιανθίες, φθάνει τα 60-100εκ ύψος. Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό σε ακραίες κλιματικές συνθήκες. Αντέχει στον παγετό (-30° C), στην ξηρασία και στον ήλιο. Παρά το φρέσκο πράσινο χρώμα των φύλλων της και το ελκυστικό των λουλουδιών της, η ακονιζιά ‘’κολλάει’’ στα χέρια εάν την πιάσεις και μυρίζει όχι πολύ ευχάριστα. 
Μεγάλης σημασίας μελισσοκομικό φυτό, όχι για το μέλι του αλλά για την γύρη που δίνει στα μελίσσια τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο μέχρι αρχές Νοεμβρίου. Βοηθάει πάρα πολύ στο δυνάμωμα του μελισσιού μετά από μια έντονη καλοκαιρινή περίοδο. Είναι χρήσιμο φυτό στη μελισσοκομία αφού την εποχή αυτή η γύρη σπανίζει αφενός, αφετέρου είναι απαραίτητη για την εκτροφή γόνου και την ανανέωση του πληθυσμού των μελισσιών πριν την είσοδο του χειμώνα. Η ανθοφορία της παρουσιάζει σταθερότητα, ειλικρινά σώζει μελίσσια. Από τα σημαντικότερα μελισσοκομικά φυτά του φθινοπώρου. Η ένταση της επισκεψιμότητας των ανθέων είναι μέτρια προς μεγάλη, δίνει άφθονη γύρη χρώματος πορτοκαλί και λίγο μέλι το οποίο έχει υποκίτρινο χρώμα Τον χειμώνα το πάνω μέρος του φυτού(μίσχοι) ξηραίνονται. 
Πολλαπλασιάζετε με σπόρους που παρασύρονται από τον αέρα και δεν προσβάλλετε από ασθένειες. Επίσης χρησιμοποιείται στην βιολογική καταπολέμηση του βαρρόα, είτε μέσα στο καπνιστήρι είτε επάνω στους κηρηθροφορείς. Παλαιότερα το βάζανε στις φωλιές από τις κλώσσες για να μην πιάνουν ψείρες. Λένε ότι αν βάλεις ένα κλαράκι ακονιζιάς στην είσοδο της κυψέλης, περνάνε απο εκεί οι μέλισσες,  τρίβονται και καθαρίζονται μόνες τους απο το Βαρρόα ??? Είναι σημαντικό σαν τροφή για πλήθος εντόμων και πουλιών!!! Περιέχει ένα αιθέριο έλαιο και χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική  2  από τα αρχαία χρόνια στην Μέση Ανατολή με στυπτική χρήση,  για τις αναπνευστικές διαταραχές και ως τονωτικό της πέψης. 
Είναι σημαντικό φυτό στην παράδοση των Καταλανών, σε παροιμίες(τα σταφύλια είναι ώριμα όταν ανθίζει η ακονιζιά). ’’   Χρησιμοποιείται και για το αρωμάτισμα πικρών, χωνευτικών λικέρ και βερμούτ. Από τη ρίζα παρασκευάζονται φάρμακα κατά του άσθματος, της βρογχίτιδας και άλλων αναπνευστικών λοιμώξεων. Τέλος είναι επίσης, φυτό βαφικό που δίνει ωραίες πράσινες αποχρώσεις.

Συμβουλές Αυγούστου

Ανθοφορίες
Αύγουστος, ο μήνας της μεγάλης εορτής της Παναγίας, ο κατ΄εξοχήν μήνας των διακοπών των Ελλήνων, ο μήνας του βαμβακόμελου, των μελιών τόσο της Τραχείας όσο και της Χαλεπίου πεύκης (πρώτο βάρεμα).  

Το βαμβάκι:
Το μέλι που μας δίνει το βαμβάκι είναι πολύ καλής ποιότητας, το χρώμα του ανοικτό χρυσό-κίτρινο λαμπερό, η γεύση και το άρωμα του πάρα πολύ ωραία. Κρυσταλλώνει σε σύντομο χρονικό διάστημα και αποκτά σχεδόν άσπρο χρώμα. Έχει πολύ ευχάριστη γεύση και είναι πολύ γλυκό. Το βαμβακόμελο έχει την δυνατότητα να αναμειχθεί με σχεδόν όλα τα μέλια χωρίς αυτό να δημιουργήσει πρόβλημα στην γενικότερη εικόνα του τελικού προϊόντος. Το ιξώδες του είναι χαμηλό (πολύ ρευστό). 

Συλλογή μελιτώματος πεύκουΤο πεύκο: 
Οι μελιτοεκκρίσεις των πεύκων δημιουργούν την μεγαλύτερη σε απόδοση συλλογή μελιών, αφού στο σύνολό τους ξεπερνούν το 60% όλων των παραγομένων μελιών στην Ελλάδα. Το πρώτο "βάρεμα", κατά την ορολογία των παλαιών μελισσοκόμων, αρχίζει από το τρίτο 10ήμερο του Ιουλίου και ολοκληρώνεται σχεδόν στις 20 Αυγούστου. Κάποιες χρονιές ευνοείται από τον καιρό και "τραβά" μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου και κάποιες χρονιές κρατά πολύ λίγες ημέρες. Για να κάνουμε καλή συλλογή, θα πρέπει τα μελίσσια που πάμε στο πεύκο τον Αύγουστο να είναι δυνατά και νηστικά, δηλαδή με μεγάλους πληθυσμούς, πολλούς γόνους και τρυγημένα.
Τα μελίσσια που πάμε στο πεύκο θα πρέπει να είναι δυνατά και νηστικά
Το καλαμπόκι:

Συλλογή γύρης καλαμποκιούΔεν μας δίνει νέκταρ αλλά μας δίνει μεγάλης θρεπτικής αξίας γύρη για την συγκεκριμένη καλοκαιρινή εποχή. Τα μελίσσια που είναι να μεταφερθούν στα πεύκα την χρειάζονται για να γονέψουν. Το καλαμπόκι δίνει μεγάλες ποσότητες κίτρινης γύρης, σχεδόν 20-30 κιλά ανά στρέμμα. Περιέχει 14-28% πρωτεΐνες και 33-36% υδατάνθρακες. Με την κατανάλωση της διεγείρονται οι υποφαρυγγικοί αδένες των μελισσών, αυξάνεται η παραγωγή βασιλικού πολτού, αυξάνεται η ωοτοκία ταυτόχρονα αυξάνεται και ο λιπώδης ιστός στις μέλισσες και τέλος αυξάνεται η αντοχή και η ζωή των μελισσών. Όμως πολλές φορές τα καλαμπόκια προσβάλλονται απο μικρά παράσιτα και τα ραντίσματα κάνουν μεγάλες ζημιές στα μελίσσια που είναι κοντά.

Βοηθητικές ανθοφορίες
Βοηθητικές ανθοφορίες όπως της λυγαριάς (καναπίτσα), της κάππαρης, της σκούπας (φουκάλι), του βάτου, του ευκάλυπτου, κλπ. είναι ανθοφορίες που θα συντηρήσουν άξια τα μεγάλα μελίσσια μας αλλά και θα μεγαλώσουν τις παραφυάδες μας. Οι μεταφορά των παραφυάδων σε παραλίμνιες, παραποτάμιες καθώς και σε βαλτώδεις παραθαλάσσιες περιοχές όπου υπάρχουν χαλβάνια (κουκουλέτσια) προτιμούνται.
Στις ορεινές περιοχές, ακόμη δίνουν νέκταρ, κάποια είδη αγριόβικου, η ρίγανη, το τσάι, ο άγριος δυόσμος.
Ασθένειες
Η Αμερικάνικη Σήψη του Γόνου είναι η πιο μολυσματική και επικίνδυνη ασθένεια που αν δεν την πάρουμε είδηση, ή αν δεν ενεργήσουμε αμέσως και ακαριαία τότε θέτουμε σε κίνδυνο το μελισσοκομείο μας αλλά και άλλα μελισσοκομεία που γειτονεύουν με το δικό μας. Ημίμετρα θεωρούνται οι θεραπευτικές αγωγές, καθόσον η ασθένεια αυτή του γόνου δεν ξεριζώνεται ποτέ. Το κάψιμο του σμήνους είναι η μόνη λύση. Η πολύ καλή έως άριστη απολύμανση της κυψέλης καθώς και το εσωτερικό της βάψιμο ενδείκνυνται σαν ασφαλή μέτρα για την επαναχρησιμοποίηση της.

Η Ασκοσφαίρωση ή κιμωλίαση είναι επίσης ασθένεια που φαίνεται χαρακτηριστικά τους μήνες Ιούλιο - Αύγουστο. Αντιμετωπίζεται με πολύ καλό καθάρισμα της κυψέλης, αλλαγή της βασίλισσας, καλό αερισμό, αφαίρεση των παραπανίσιων κηρηθρών (σφίξιμο του μελισσιού) για να μείνουν όσο το δυνατόν λιγότερα πλαίσια δηλαδή τα απολύτως απαραίτητα για να τα πατά όλος ο πληθυσμός. Επίσης τάισμα με σιρόπι (1 - 1,5 κιλό) κάθε δεύτερη ημέρα σε αναλογία 2 ζάχαρη 1 νερό.

Εχθροί
Οι μεγάλες κίτρινες σφήκες (σκούρκοι, σερσένια, κουρκούμπανοι, κλπ) αρχίζουν από αυτόν τον μήνα τις καταστροφικές εξορμήσεις τους στα μελίσσια μας, οι ειδικές παγίδες για τις σφήκες είναι η λύση.

Τα πουλιά μελισσοφάγοι, όπου υπάρχουν, είναι επίσης καταστροφή για τις συλλέκτριες μας. Είναι εύκολος μεζές για αυτά τα πουλιά καθώς επιστρέφουν βαριά φορτωμένες. Κάποιες φορές πάνω από τα βαμβάκια και τα καλαμπόκια μαζεύονται κοπάδια που ξεπερνούν τα 30 πουλιά το καθένα. Οι επιδρομές πάνω ή μπροστά από το μελισσοκομείο είναι καταστροφή. Τα απογεύματα προς το σούρουπο γίνονται πιο τολμηρά πιθανόν γιατί θέλουν να εξασφαλίσουν το βραδινό τους φαγητό. Η παρουσία μας στο μελισσοκομείο τα απομακρύνει σε κάποια απόσταση. Το ίδιο συμβαίνει και με τα χελιδόνια που μερικές φορές αγγίζουν με τα φτερά τους τα καπάκια των κυψελών μας.

Ο κηρόσκορος είναι από αυτόν τον μήνα και μετά ο μόνιμος εχθρός των κηρηθρών μας, αν τρυγήσουμε και αργήσουμε να βγάλουμε τα μέλια έχοντας τα πατώματα στην αποθήκη μας, τότε σίγουρα σε 2-3 μέρες θα τις βρει ο κηρόσκορος. Το ίδιο θα συμβεί αν βγάλουμε τα μέλια και αργήσουμε να δώσουμε τις κηρήθρες για γλείψιμο στα μελίσσια. Η κατάψυξη είναι η θεμιτή λύση.

Πηγή: Melissomania

Συμβουλές Σεπτεμβρίου

 Ο Σεπτέμβριος πήρε την ονομασία του από το λατινικό Septem που είναι το επτά, ήταν ο έβδομος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου (το έτος άρχιζε τον Μάρτιο). Λέγεται επίσης και Τρυγητής διότι συνεχίζεται ο τρύγος των αμπελιών όπως επίσης και Σποριάς διότι ξεκινούν τα οργώματα και η σπορά. Επίσης ονομάζεται Σταυρός ή Σταυριάτης (λόγω της εορτής της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού στις 14 του μήνα) ή Σταυρίτες (ποντιακά), είναι ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου και ο ένατος του χρόνου κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.

Τέλος καλοκαιριού, αρχή φθινοπώρου. Εμείς όμως, ελπίζουμε πλέον σε έναν καλό Σεπτέμβριο να ανεβάσουμε τους πληθυσμούς στα μελίσσια, για να επισκεφθούμε με ελπίδες και καλά αποτελέσματα το πεύκο.

Με τον Σεπτέμβριο άρχιζε παλιότερα η νέα μελισσοκομική χρονιά. Τα τελευταία χρόνια, με την αλλαγή του καιρού και την παρατεινόμενη καλοκαιρία, αλλάζουν τα δεδομένα και μετατίθενται οι προετοιμασίες για τον Οκτώβριο, ακόμη και για τον Νοέμβριο, σε μερικές νότιες περιοχές της χώρας μας.

Συλλέκτρια επί το έργον !Ο Σεπτέμβριος δίνει την ευκαιρία σε όσους θέλουν να εκμεταλλευτούν το δεύτερο βάρεμα του πεύκου, να ετοιμάσουν τα μελίσσια, με μεταφορές τους σε βασικές γυρεοδοτικές ανθοφορίες, όπως είναι το φθινοπωρινό ρείκι ή σουσούρα (Erica manipuliflora), ο πολύκομπος (Polygonum aviculare), η ακονιζιά (Dittrichia viscosa) και ο κισσός (Hedera helix). Οι μελισσοκόμοι των νότιων περιοχών μπορούν να μεταφέρουν στις χαρουπιές (Ceratonia siliqua) και στους ευκαλύπτους (Eucalyptus sp).

Εκμετάλλευση βοηθητικών ανθοφοριών, όπως είναι η γλιστρίδα (Portulaca oleracea), το τριβόλι (Tribulus terrestis), η αγριολουβουδιά (Chenopodium album), η χονδρίλλα (Chondrilla juncea), η κάππαρη (capparis spinosa), ο αγριόδιοσμος (Mentha rotundifolia), το αρκουδόβατο (Smilax aspera) και άλλες κατά τόπους ανθοφορίες όπου είναι ποτισμένες και βρεγμένες, βοηθάνε σημαντικά τους μελισσοκόμους που διαθέτουν λίγα μελίσσια και δεν διατίθενται να τα μεταφέρουν στα πεύκα. Ακόμη και περιοχές με μποστάνια και αμπελώνες βοηθάνε τα μικρά μελίσσια να ταΐσουν τον γόνο τους.
Πολλά χέρια ευλογημένα, λέει μια παλαιά ρήση των μελισσοκόμων της Χαλκιδικής
Καλό και πρέπον είναι να γίνει και καταπολέμηση της Βαρρόα από τους μελισσοκόμους στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου (που δεν θα τρυγήσουν ξανά για φέτος), διότι ο γόνος είναι λίγος αυτό το διάστημα.

Σε περιοχές που είναι φτωχές από τις παραπάνω ανθοφορίες καλό θα είναι να τα ενισχύσουμε με γύρη (δική μας) ή υποκατάστατα γύρης, όπως και ενίσχυση με σιρόπι για διέγερση στα αδύνατα και μικρά μελίσσια.
Το ξεμπλοκάρισμα της γονοφωλιάς είναι το βασικό μέλημα κάθε μελισσοκόμου. Η τοποθέτηση δίπλα από τον γόνο καλοκτισμένων σκουρόχρωμων πλαισίων βοηθούν την αύξηση του γόνου, διότι οι βασίλισσες και αυτή την εποχή τα προτιμούν για την γέννα τους.
Όσοι τρύγησαν αυστηρά, καλό και πρέπον είναι να ταΐσουν με σιρόπι, μέρα παρά μέρα, 250 γραμμάρια σιρόπι, ένα ζάχαρη ένα νερό. αυτό για τις περιοχές που η θερμοκρασία είναι πάνω από 27 βαθμούς.
Για περιοχές που η θερμοκρασία είναι κάτω από 27 βαθμούς, καλό είναι να ταΐσουν με βανίλια, για διέγερση.  

Ανθός κολοκυθιάς. Η διάρκεια άνθισής του διαρκεί μόνον μερικές πρωινές ώρεςΗ μεταφορά στο πεύκο, για να εκμεταλλευτούν το δεύτερο βάρεμα, γίνεται από τους μελισσοκόμους με μεγάλες ελπίδες, για να πάρουν καλά μέλια. Απαιτεί όμως προετοιμασία των μελισσιών, με την οργάνωση τους, με εξισώσεις, ενισχύσεις, τροφοδοσίες, αλλά και τρύγο σε όποια έχουν πολλά μέλια. Στα πεύκα, το άριστο είναι να πάμε τα μελίσσια μας νηστικά. Επίσης η μετακίνηση στα πεύκα προϋποθέτει πρώτα τη μεταφορά των μελισσιών σε πικρές ανθοφορίες, δηλαδή ανθοφορίες που δίνουν μεγάλες ποσότητες γύρης όπως είναι το ρείκι,  ο κισσός, ο πολύκομπος και η ακονιζιά. Ο Σεπτέμβριος ευνοεί και στο κόψιμο παραφυάδων όπως επίσης και στη συλλογή βασιλικού πολτού.
Οι βασίλισσες του Σεπτέμβρη ξεχειμωνιάζουν δυνατά μελίσσια.
Προετοιμασία πριν την μεταφορά στα πεύκα

Μεταφέρουμε τα μελίσσια (δείκτες) στην τοποθεσία που επιλέξαμε (10 με 15 ημέρες πριν)

Επιθεωρούμε τα μελίσσια που είναι υποψήφια για την μεταφορά

Τρυγάμε τα μελίσσια που έχουν μέλι

Ελέγχουμε για την παρουσία της βασίλισσας

Μετράμε τους γόνους

Ενισχύουμε με την προσθήκη πλαισίων γύρης το κάθε μελίσσι

Ενισχύουμε με πλαίσια σφραγισμένου γόνου 

Κάνουμε συνενώσεις μελισσιών με παραφυάδες για την αύξηση του πληθυσμού

Μεταφέρουμε τα μελίσσια μας αφού πρώτα ελέγξουμε τα μελίσσια δείκτες

Παλιά, η ημερομηνία έναρξης της μεταφοράς των μελισσιών στο δεύτερο βάρεμα του πεύκου ήτανε στις 14 Σεπτεμβρίου, του Σταυρού, χαρακτηριστική ημερομηνία.
Ξεκινούσαν δυο τρεις μελισσοκόμοι μαζί, καθ οδόν αντάμωναν κι άλλους με μεγάλα και μικρά φορτηγά και αγροτικά, όλοι μαζί, για να φτάσουν χωρίς προβλήματα στον τόπο του προορισμού τους.
Άλλοι για Θάσο άλλοι για Χαλκιδική (πριν την κάψουν) και άλλοι για την Εύβοια, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, όπου και όταν χρειαζόταν. Καλό είναι να συμβαίνει και σήμερα, διότι πολλά χέρια ευλογημένα, λέει μια παλαιά ρήση των μελισσοκόμων της Χαλκιδικής.

Πηγή: Melissomania