Μέλι ανθέων

Πρόκειται για ένα μέλι ανάμεικτο με εξαιρετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και με ξεχωριστές ιδιότητες. Προέρχεται από την πληθώρα της φυσικής και αρωματικής χλωρίδας (λυγαριά, αγκάθι, θυμάρι, τριφύλλι, ευκάλυπτο, τσάι, φασκόμηλο, παλιούρι, λαδανιά). Διαθέτει εξαιρετικό άρωμα και γεύση με υψηλή θρεπτική αξία, λόγω του πλούτου σε ιχνοστοιχεία, κάλιο μαγνήσιο, φώσφορο και σίδηρο. Αποτελεί τροφή ιδιαίτερα πολύτιμη και θρεπτική για τον ανθρώπινο οργανισμό με ευεργετικές ιδιότητες κατά των καρδιοπαθειών, της αναιμίας, της κόπωσης αλλά και των παθήσεων του στομάχου.

Μέθοδος με δυο βασίλισσες.

Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι μελισσοκόμοι, η φυσική ύπαρξη δύο παραγωγικών βασιλισσών σε μία κυψέλη είναι σπάνια. Μερικές φορές μπορεί να υπάρξει συνεργασία ανάμεσα σε μία εξασθενημένη, γερασμένη βασίλισσα και μία από τις νεαρές βασίλισσες κόρες της, αλλά και τότε αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για μεγάλο διάστημα. Η μέθοδος των δύο βασιλισσών σε μία κυψέλη εφαρμόζεται από τους μελισσοκόμους για να δυναμώσουν τα μελίσσια τους πριν από κάποια ανθοφορία, γιατί έτσι γεννούν δύο βασίλισσες στην κυψέλη, ώστε να υπάρχει διπλάσιος αριθμός εργατριών. Με αυτόν τον τρόπο μειώνονται τα έξοδα συντήρησης, χρειάζεται λιγότερος κόπος, λιγότερος εξοπλισμός, οι πιθανότητες σμηνουργίας λιγοστεύουν και συλλέγεται περισσότερη γύρη και μέλι. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να δημιουργήσει κανείς κυψέλες με δύο βασίλισσες.

1ος τρόπος: Χωρίζουμε ένα δυνατό μελίσσι με διάφραγμα ανάμεσα στους ορόφους, εξασφαλίζοντας δεύτερη είσοδο στον πάνω όροφο. Μετά από τρεις μέρες ανοίγουμε την κυψέλη να βρούμε σε ποιόν όροφο είναι η βασίλισσα και σε ποιόν υπάρχουν βασιλικά κελιά. Καταστρέφουμε τα κελιά, παίρνουμε τον πολτό και σ' αυτόν τον όροφο βάζουμε μια νεαρή βασίλισσα γονιμοποιημένη, κλεισμένη μέσα σε κλουβάκι με ζαχαροζύμαρο στη μια πλευρά του. Η δεύτερη αυτή βασίλισσα σιγά-σιγά θα αποκτήσει την οσμή της κυψέλης και όταν φαγωθεί από τις εργάτριες το ζαχαροζύμαρο και ελευθερωθεί, θα έχει γίνει αποδεκτή από το μελίσσι, ιδίως αν έχει υψηλή γεννητική ικανότητα και σφρίγος.

2ος τρόπος: Χρησιμοποιούμε ένα διώροφο μελίσσι με νεαρό γόνο (λάβρες ως 3 ημερών) και στους δύο ορόφους. Βάζουμε χώρισμα μεταξύ των δύο ορόφων και εξασφαλίζουμε δεύτερη είσοδο στον επάνω όροφο. Σε τρείς μέρες κάνουμε επιθεώρηση για να βρούμε τη βασίλισσα. Διαπιστώνουμε σε ποιόν όροφο βρίσκονται κελιά ορφάνιας. Καταστρέφουμε τα μικρά, κακοσχηματισμένα και αφήνουμε τα καλύτερα.

Αντικαθιστούμε το χώρισμα με βασιλικό διάφραγμα, ώστε να συνενωθούν οι πληθυσμοί των δύο ορόφων. Μια μέρα πριν εκκολαφθεί η δεύτερη βασίλισσα στον όροφο με τα βασιλικά κελιά, δηλαδή 7-8 ημέρες μετά την πρώτη επέμβαση, τοποθετούμε πάλι το χώρισμα στη θέση του διαφράγματος. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί η παρθένα βασίλισσα είναι μικρή και μπορεί να περάσει από το διάφραγμα και να θανατωθεί από την πρώτη βασίλισσα της κυψέλης.

Δέκα ημέρες μετά την πιθανή εκκόλαψη της δεύτερης βασίλισσας κάνουμε μια γρήγορη επιθεώρηση, για να διαπιστώσουμε αν γονιμοποιήθηκε. Αν ναι, θα αντικαταστήσουμε το χώρισμα με διπλό βασιλικό διάφραγμα. Μεταξύ των δύο διαφραγμάτων πρέπει να υπάρχει κενός χώρος ενός περίπου εκατοστού. Το μελίσσι θα παραμείνει με τις δύο βασίλισσες για να δυναμώσει. Αφαιρούμε την παλιά βασίλισσα τριάντα περίπου ημέρες πριν από την κύρια ανθοφορία.

                                                                  Melissokomia.com

Ποια είναι η σχέση ζάχαρης και άγχους;

Οι βλαβερές συνέπειες που μπορεί να έχει για τη σωματική υγεία σας έχουν μελετηθεί καλά, για αυτό μιλάμε τόσο πολύ για τη μείωση της ζάχαρης ώστε να χάσετε βάρος και να μειώσετε τον κίνδυνο ασθενειών.

Ενώ η διακοπή των γλυκών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ένα πιο υγιή οργανισμό, είναι και η επίδραση της ζάχαρης στην ψυχική μας υγεία που αξίζει να εξετάσουμε.

Η ζάχαρη σε «ανεβοκατεβάζει»

Εάν η ιδέα σας να αντιμετωπίσετε το άγχος περιλαμβάνει ένα τσιζκέικ και ένα μπράουνι, υπάρχει μια καλή πιθανότητα να γνωρίζετε ακριβώς τι είναι η έξαψη από ζάχαρη.

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να νιώσουν έξαρση και μετά κουρασμένοι με ελάχιστη δυσφορία, υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων που πληρώνουν ένα μεγάλο τίμημα για να τρώνε πάρα πολλή ζάχαρη.

Αυτό συμβαίνει επειδή η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας επεξεργασμένης ζάχαρης μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα ανησυχίας, ευερεθιστότητας και θλίψης - κάτι που μπορεί να αποβεί πολύ βλαβερό σε άτομα με κατάθλιψη ή άγχος.

Αλλά γιατί η ζάχαρη προκαλεί τέτοιο πρόβλημα;

Όταν τρώτε πολλή ζάχαρη, το σώμα σας απελευθερώνει ινσουλίνη για να βοηθήσει στην απορρόφηση της περίσσειας γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος και στη σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Αυτό είναι καλό, έτσι; Οχι απαραίτητα.

Γιατί: Η υπερκατανάλωση ζάχαρης κάνει το σώμα σας να εργάζεται σκληρά για να επιστρέψει στα κανονικά επίπεδα.

Αυτά τα σκαμπανεβάσματα μπορεί να σας κάνουν να νιώσετε νευρικός και ευερέθιστος.

Αν έχετε άγχος ή κατάθλιψη, αυτά τα συμπτώματα είναι πιθανώς αυτά που αντιμετωπίζετε ήδη σε καθημερινή βάση. Η ζάχαρη απλώς θα τα επιδεινώνει.

Αν δεν προκαλεί άγχος, σίγουρα το κάνει χειρότερο

Εάν έχετε θέμα με το άγχος, τότε ξέρετε πόσο καταστροφική μπορεί να είναι η ζάχαρη.

Τα σκαμπανεβάσματα που προαναφέρθηκαν μπορεί να σας κάνουν να αισθανθείτε ευερέθιστοι, ασταθείς και με ένταση – δηλαδή όλες αυτές πο παρενέργειες που μπορεί να επιδεινώσουν το άγχος σας.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η ζάχαρη μπορεί επίσης να αποδυναμώσει την ικανότητα του σώματός σας να ανταποκρίνεται στο στρες, με αποτέλεσμα να νιώσετε άγχος και τελικά να μην καταφέρετε να αντιμετωπίσετε την αιτία του στρες.

Έχουν υπάρξει μερικές μελέτες που έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ ζάχαρης και άγχους, αλλά και οι δύο έγιναν σε αρουραίους. Ενώ τα ευρήματα έδειξαν μια σαφή σχέση μεταξύ της πρόσληψης ζάχαρης και του άγχους, οι ερευνητές θα ήθελαν να δουν περισσότερες μελέτες που γίνονται στον άνθρωπο.

Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης κατάθλιψης

Είναι δύσκολο να αποφύγεις να φας ένα γλυκό, ειδικά μετά από μια δύσκολη μέρα. Και όταν ασχολείσαι με την κατάθλιψη, μερικές φορές τα τρόφιμα μπορούν να χρησιμεύσουν ως μια μορφή θεραπείας.

Αλλά αυτός ο φαύλος κύκλος της κατανάλωσης ζάχαρης για να μετριάσει τα συναισθήματά σας θα κάνει τα συμπτώματά σας της θλίψης, της κόπωσης και της απελπισίας χειρότερα.

Η υπερκατανάλωση ζάχαρης προκαλεί ανισορροπίες σε ορισμένες χημικές ουσίες του εγκεφάλου. Αυτές οι ανισορροπίες μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη και μπορεί ακόμη και να αυξήσουν τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής ψυχικής υγείας σε μερικούς ανθρώπους.

Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης (67 γραμμάρια ή περισσότερο) κάθε μέρα ήταν 23% πιθανότερο να λάβουν μια διάγνωση κλινικής κατάθλιψης μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Παρόλο που η μελέτη αφορούσε μόνο τους άνδρες, η σχέση μεταξύ ζάχαρης και κατάθλιψης είναι επίσης εμφανής στις γυναίκες.

Η διακοπή των γλυκών μοιάζει με κρίση πανικού

Όταν πρόκειται να σταματήσετε την επεξεργασμένη ζάχαρη, πολλοί άνθρωποι προτείνουν να την κόψετε μαχαίρι. Αλλά εάν έχετε ιστορικό κρίσεων πανικού, ίσως δεν είναι καλή ιδέα.

Η διακοπή της ζάχαρης δεν είναι ευχάριστη.

Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες, όπως άγχος, ευερεθιστότητα, σύγχυση και κόπωση. Αυτό οδήγησε τους ειδικούς να εξετάσουν αν τα συμπτώματα διακοπής από τη ζάχαρη μπορούν να μιμηθούν αυτά ορισμένων φαρμάκων.

"Τα αποδεικτικά στοιχεία στη βιβλιογραφία δείχνουν ουσιαστικές παραλληλίες και επικαλύψεις μεταξύ των ουσιών και της ζάχαρης", εξηγεί ο Uma Naidoo, MD, που θεωρείται ειδικός τροφίμων στη Harvard Medical School.

Όταν κάποιος καταναλώνει σε μεγάλη ποσότητα ένα φάρμακο η ναρκωτικό, όπως η κοκαΐνη, εισέρχεται σε μία κατάσταση στερητικού συνδρόμου όταν σταματά να το παίρνει.

Ο Naidoo λέει ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν υψηλές ποσότητες ζάχαρης στη διατροφή τους μπορούν επίσης να βιώσουν στερητικά διακοπής εάν σταματήσουν ξαφνικά να καταναλώνουν ζάχαρη.

Αυτός είναι ο λόγος που αν κόψει μαχαίρι κάποιος που πάσχει από άγχος τη ζάχαρη μπορεί να μην είναι η καλύτερη λύση.

Η ζάχαρη μπορεί να έχεις αρνητικές επιδράσεις στον εγκέφαλό σας

Οι ερευνητές του UCLA διαπίστωσαν ότι μια διατροφή σταθερά υψηλή σε φρουκτόζη από ζαχαρούχα στοιχεία όπως η σόδα επιβραδύνει τον εγκέφαλό σας, γεγονός που μπορεί να παρεμποδίσει τη μνήμη και τη μάθηση. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα γονίδια στον εγκέφαλο θα μπορούσαν να καταστραφούν από τη φρουκτόζη.

Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη μνήμη και τη μάθηση και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε νόσο του Alzheimer, διαβήτη και καρδιακή νόσο. Ωστόσο η μελέτη αυτή έγινε σε αρουραίος, αλλά αξίζει να μειώσετε γενικότερα την λήψη φρουκτόζης ή ζάχαρης.

Μουσμουλιά

Εριοβοτρύα η ιαπωνική(Eriobotrya japonica η επιστημονική της ονομασία). Είναι αειθαλές δέντρο, ιθαγενές της Κίνας και της Ιαπωνίας. Στην Ελλάδα εισήχθη στα μέσα του 19ου αιώνα.

Το ύψος της ξεπερνά τα έξι μέτρα, τα φύλλα της είναι δερματώδη, σκληρά σε σκούρο πράσινο χρώμα, το κάτω μέρος τους είναι χρώματος μπεζ και είναι καλυμμένα με ένα ελαφρό χνούδι.

Η ανθοφορία της μουσμουλιάς διαρκεί από μέσα Νοέμβρη έως και τέλος Δεκεμβρίου ανάλογα με το κλίμα της περιοχής και μέχρι να χτυπήσει η παγωνιά τα άνθη της, τότε αναστέλλεται η νεκταροέκκριση και η γυρεοδοσία. Τα άνθη ευρίσκονται στις άκριες και κορυφές των κλαδιών και σχηματίζουν ταξιανθίες με πολύ πυκνό χνούδι.

Η μουσμουλιά είναι ένα θαυμάσιο μελισσοκομικό φυτό γιατί την εποχή που ανθίζει υπάρχει μεγάλη έλλειψη ανθοφοριών, έτσι η φρέσκια γύρη και το νέκταρ που μπαίνουν στις κυψέλες είναι ευλογία.
Η μουσμουλιά είναι ανθεκτικό φυτό στην ζέστη όσο και στο κρύο, αντέχει μέχρι τους - 12 βαθμούς
Τα άνθη έχουν χρώμα λευκοκίτρινο με πέντε πέταλα είναι ερμαφρόδιτα αλλά γονιμοποιούνται με μέλισσες και άλλα έντομα, έχουν πολύ ευχάριστη μυρωδιά, θυμίζει πικραμύγδαλο. 

Συλλέκτρια νέκταρος σε άνθη μουσμουλιάςΕίναι εύκολο φυτό και αναπτύσσεται γρήγορα, πολλαπλασιάζεται με σπόρους, οι καρποί είναι καλό να φυτευτούν αμέσως μόλις βγουν από το φρούτο γιατί όσο αργούν να φυτευτούν χάνουν την βλαστική τους ικανότητα, η καρποφορία του αρχίζει από τον πέμπτο με έκτο χρόνο.

Τα φρούτα της μουσμουλιάς τα μούσμουλα, είναι από τα πρώτα φρούτα εποχής που ωριμάζουν, διάρκεια ωρίμανσης Απρίλιο μέχρι Μάιο, έχουν χρώμα κίτρινο είναι πολύ ζουμερά και περιέχουν τρεις με τέσσερις μεγάλους σπόρους.

Η μουσμουλιά είναι ανθεκτικό φυτό στην ζέστη όσο και στο κρύο, αντέχει μέχρι τους -12 βαθμούς, έρχεται σε πλήρη παραγωγή μετά τον δέκατο χρόνο και η διάρκεια παραγωγής του ξεπερνά τα σαράντα χρόνια.

Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες

Άγνοια η και διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούσθηκε ότι δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί.

Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες. Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Και εξηγούμεθα: 


Ο Μάρκος Μπότσαρης, στην μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα : »Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρεττανική σημαία». Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης – όχι αλβανικής – και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική εθνική συνείδηση, διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης – Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνιτό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών. Κατά την Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών. Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία τους. Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί, εντεταγμένοι στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι Μουσουλμάνοι ένοιωθαν Τούρκοι, εξ ου και ο όρος Τουρκαλβανοί. Εάν μιλούμε για αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση δεν πρέπει να αναφερόμαστε στους Μποτσαραίους, την Μπουμπουλίνα και τους Κουντουριώτηδες, αλλά στους Τουρκαλβανούς που χρησιμοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά ως σφαγείς των Ελλήνων.

Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην Βαλκανική. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου. Ο Γεώργιος Καστριώτης – Σκεντέρμπεης, που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών Αλβανών, ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξον Ηπειρώτη (15ο αιών). Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του 15ου αιώνος η λέξη «Αλβανός» ερμηνεύεται » Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο» χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή τους. Η αλβανική συνείδηση είναι οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων των ενδιαφερομένων , τις οποίες κατέγραψε ο σύγχρονός μας διαπρεπής Βαλκανιολόγος Αχιλλεύς Λαζάρου.

Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !

Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ’ αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση. Άλλωστε και στους Βαλκανικούς πολέμους οι Μουσουλμάνοι της Αλβανίας πολέμησαν, και μάλιστα δυναμικά, στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού. Μετά το 1908 πολλά από τα μέλη του Νεοτουρκικού κομιτάτου, το οποίο σχεδίασε και ξεκίνησε τον διωγμό των Ελλήνων ήταν Τουρκαλβανοί.

Η λέξη Αλβανία, σημαίνει Λευκή Χώρα από το λατινικό ΑΛΜΠΑ : λευκή. Είναι όρος με γεωγραφική και όχι εθνολογική σημασία.

Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες και πολλούς κατοίκους των Μεσογείων, προέρχονται από τελείως διαφορετική ρίζα. Συγκεκριμένα από τη λέξη «Άρβανον», τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής. Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες ουδέποτε είχαν διαφορετική συνείδηση από τους υπόλοιπους Έλληνες. Παρεμφερές παράδειγμα μας δίδουν οι σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι Κώττας, Κύρου, Νταλίπης και άλλοι, οι οποίοι πολέμησαν υπέρ της Ελλάδος κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Καθώς και οι τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι της Καππαδοκίας που κράτησαν μέσω της Εκκλησίας την ελληνικότητά τους αν και έχασαν την ελληνική γλώσσα. Οι δίγλωσσοι Έλληνες αρβανιτόφωνοι, βλαχόφωνοι, σλαβόφωνοι, κ.λ.π. μας προσφέρουν χαρακτηριστικές αποδείξεις ότι στα Βαλκάνια κατά τους τελευταίους πέντε τουλάχιστον αιώνες η Ορθόδοξη πίστη – και γενικότερα η θρησκεία – διαμορφώνει την εθνική συνείδηση πολύ περισσότερο και από το γλωσσικό ιδίωμα.

Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών. Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ; Ίσως ο ένας να μπορεί να καταλαβαίνει κάποιες λέξεις από τον άλλο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν η έχουν την ίδια εθνική συνείδηση… Μην ξεχνούμε ότι Σέρβοι, Κροάτες και Βοσνιομουσουλμάνοι μιλούν ακριβώς την ίδια γλώσσα, παρά ταύτα συγκρούσθηκαν μεταξύ τους με οδυνηρές συνέπειες.

Σέβομαι και κατανοώ τις προσπάθειες πολιτικών και δημοσιογράφων να περιορίσουν τα ενδεχόμενα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας – αν και οι ρίζες των προβλημάτων δεν έχουν μελετηθεί σωστά – στην κοινωνία μας. Όμως κάτι τέτοιο δεν γίνεται με άγνοια η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας. Ας μάθουμε καλά την Ιστορία μας ώστε και τους Έλληνες Αρβανίτες να τιμούμε για την εθνική τους προσφορά και με τον γείτονα αλβανικό λαό να διατηρούμε σχέσεις καλής γειτονίας, χωρίς βεβαίως να λησμονούμε την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου. 

Του Κων/νου Χολέβα,

Πολιτικού Επιστήμονος