Οφείλεται στον ιό της χρόνιας παράλυσης. Οι μέλισσες μολύνονται κυρίως με την τροφή τους. Πιθανό όμως να μολυνθούν από πληγές που δημιουργούνται με το σπάσιμο των τριχών της επιδερμίδας του εντόμου, ιδιαίτερα όταν συνωστίζονται σε κυψέλη με περιορισμένο χώρο. Παρατηρείται περισσότερο την άνοιξη αν και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε εποχή. Η στενότητα του χώρου ευνοεί την αρρώστια.
Συμπτώματα: Εκδηλώνεται με δυο διαφορετικές μορφές:
α) Οι μέλισσες δεν μπορούν να πετάξουν, σέρνονται μπροστά στην κυψέλη. Κουβαριάζονται στα χόρτα, στο εσωτερικό καπάκι ή κάτω από τα πλαίσια. Παρατηρείται τρεμούλιασμα των φτερών τους και παράλυση των πίσω φτερών. Η κοιλιά τους είναι διογκωμένη. Παρατηρείται δυσεντερία.
β) Οι μέλισσες χάνουν το τρίχωμα του θώρακα και της κοιλιάς και γίνονται μαύρες και γυαλιστερές. Οι προσβλημένες μέλισσες φαίνονται μικρότερες και δέχονται επιθέσεις από τις υγιείς, μπορούν όμως να πετάνε.
Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει φαρμακευτικό σκεύασμα για την αρρώστια αυτή. Η συνεχής τροφοδότηση με σιρόπι για ένα μήνα και η επιλογή ανθεκτικών μελισσιών βοηθούν το μελίσσι να αντιμετωπίζει την αρρώστια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.